مصرف ترب سیاه - نکات مفید در مورد رشد تربچه سیاه

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

تربچه سبزیجات رایج بهاری است. بسیاری از ما خودمان رشد می کنیم زیرا رشد آنها آسان است، از کاشت تا برداشت فقط 25 روز طول می کشد و تازه یا حتی پخته شده خوشمزه هستند. اگر می خواهید افق تربچه خود را گسترش دهید، تربچه سیاه را پرورش دهید. برای اطلاع از نحوه پرورش تربچه سیاه و اطلاعات اضافی تربچه سیاه به ادامه مطلب بروید.

اطلاعات تربچه سیاه

تربچه سیاه (Raphanus sativus niger) تربچه های میراثی هستند که به طور قابل توجهی فلفل تر از تربچه قرمز گلگون هستند. همچنین بالغ شدن آنها دو تا سه برابر بیشتر از تربچه قرمز معمولی طول می کشد. دو نوع وجود دارد: یک نوع گرد که بسیار شبیه شلغم سیاه است و دیگری بلند که استوانه ای شکل است و می تواند به طول 8 اینچ (20 سانتی متر) برسد. نوع بلند آن تندتر از گرد است اما هر دو گوشتی ترد، سفید و فلفلی دارند. برای از بین بردن مقداری تندی، پوست سیاه تربچه را جدا کنید.

تربچه سیاه از خانواده Brassicaceae یا Brassica است. این سبزیجات ریشه‌دار یکساله را می‌توان با نام‌های تربچه اسپانیایی، گروس نوآر دی هیور، نویر گروس د پاریس و مولی سیاه نیز یافت. ترب سیاه برخلاف همزاد معمولی تربچه اش، مدت زیادی پس از پایان فصل برداشت قابل نگهداری است. غرقریشه را در یک جعبه یا کارتن ماسه مرطوب قرار دهید و سپس آن را در مکانی خنک قرار دهید که یخ نزند یا ترب سیاه را در یک کیسه سوراخ دار در یخچال نگهداری کنید.

پرورش تربچه سیاه سابقه طولانی دارد. متون مصر باستان از تغذیه تربچه همراه با پیاز و سیر به سازندگان هرم می نویسند. در واقع تربچه قبل از ساخت اهرام پرورش داده می شد. شواهدی در کاوش ها به دست آمده است. ترب سیاه اولین بار در شرق مدیترانه کشت شد و از بستگان تربچه وحشی است. پرورش تربچه سیاه در قرن نوزدهم در انگلستان و فرانسه رایج شد.

کاربرد ترب سیاه

تربچه سیاه را می توان به صورت تازه، برش داده شده در سالاد یا پخته به روش های مختلف استفاده کرد. آنها را می توان تفت داد و به عنوان یک غذای جانبی سبزی سرو کرد، مانند شلغم پخته و در کره یا خامه ریخته، سوپ خرد کرد، سیب زمینی سرخ کرده و خورش ها را برش داد یا برش داد و با دیپ برای پیش غذا سرو کرد.

به طور سنتی، استفاده از ترب سیاه نیز دارویی بوده است. برای صدها سال، مردم چین و اروپا از ریشه به عنوان مقوی کیسه صفرا و درمان مشکلات صفرا و گوارش استفاده می کنند. در هند، جایی که مولی سیاه نامیده می شود، برای درمان مشکلات کبدی استفاده می شود.

امروزه ثابت شده است که ترب سیاه با عفونت مبارزه می کند و هضم سالم را تقویت می کند. همچنین حاوی رافانین است که می تواند برای افرادی که از تیروئید بیش از حد فعال یا کمتر از آن رنج می برند مفید باشد. همچنین ظاهراً برگها دارای اثر سم زدایی کبد هستند. این ریشه دارای ویتامین C بسیار بالایی است و همچنین حاوی پتاسیم، آهن، منیزیم و ویتامین های A، E و B است.می توانید آن را در فروشگاه های مکمل های گیاهی به شکل کپسول یا تنتور خریداری کنید.

چگونه ترب سیاه پرورش دهیم

تربچه سیاه را مانند تربچه گل سرخ معمولی رشد دهید، اگرچه همانطور که گفته شد بلوغ آنها بیشتر طول می کشد - حدود 55 روز. ترب سیاه را از اواسط تا اواخر تابستان (یا در پاییز در آب و هوای معتدل) بکارید یا مستقیماً در باغ کاشته می شود یا برای کاشت در داخل خانه شروع می شود.

گیاهان را با فاصله 2-4 اینچ (5-10 سانتی متر) از یکدیگر یا حتی اگر تربچه بزرگتر می خواهید، فاصله دهید. بذرها را در خاکی با زهکش خوب، لومی و بدون سنگ بکارید. بستر تربچه را در منطقه ای قرار دهید که حداقل 6 ساعت آفتاب داشته باشد و PH خاک آن 5.9 تا 6.8 باشد.

مراقبت از تربچه سیاه

مراقبت از تربچه سیاه حداقل است. این گیاهان تا زمانی که خاک را کمی مرطوب نگه دارید، بی مزه هستند. می توانید تربچه های سیاه را زمانی بچینید که 3-4 اینچ (7.5-10 سانتی متر) باشند. تربچه های سالم پوستی یکنواخت سیاه تا قهوه ای تیره خواهند داشت و سفت و صاف خواهند بود. از تربچه‌هایی که در برابر فشار ملایم تسلیم می‌شوند، خودداری کنید، زیرا تربچه‌ها لطیف خواهند شد.

سپس می توانید تربچه های خود را بلافاصله پس از برداشت بخورید یا تا دو هفته در یخچال نگهداری کنید. سبزی ها را بردارید و تربچه ها را ابتدا در پلاستیک بپیچید. اگر تربچه‌هایتان کمی بیش از حد داغ هستند، آن‌ها را پوست بگیرید، برش بزنید و نمک بزنید و قبل از استفاده با آب زیاد کنید.