روش‌های کنترل Dodder - درباره مدیریت Dodder در مناظر بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

کنترل و مدیریت علف های هرز Dodder برای بسیاری از تولیدکنندگان محصولات تجاری از اهمیت بالایی برخوردار است. یک علف هرز انگلی یکساله، دودر (نوع Cuscuta) بسیاری از محصولات زراعی، گیاهان زینتی و گیاهان بومی را مبتلا می کند و عملاً آنها را از بین می برد. چگونگی خلاص شدن از شر دسر یک تلاش مداوم برای کشاورز تجاری است و ممکن است برای باغبان خانه نیز جالب باشد.

اطلاعات گیاه دودر

علف هرز دادر دارای ساقه های نازک و دوقلو به رنگ سبز کم رنگ، زرد یا نارنجی روشن است. یا بدون برگ است یا با برگ های ریز مثلثی شکل. علف هرز شکوفه‌های زنگوله‌ای به رنگ کرم حاوی یک کپسول بذر با ۲ تا ۳ دانه است.

نهال های بدون ریشه توانایی محدودی برای فتوسنتز دارند و برای تامین انرژی به گیاه میزبان متکی هستند. یک نهال دودر می تواند 5-10 روز بدون میزبان زندگی کند، اما به زودی خواهد مرد. با رشد علف هرز، دائماً خود را به میزبان خود می‌چسباند و شاخه‌هایی را می‌فرستد تا به میزبان‌های مجاور بچسبد و همچنین توده‌ای متراکم از ساقه‌های در هم تنیده ایجاد می‌کند.

دانه ها معمولاً از طریق جابجایی خاک و تجهیزات یا در خاک چسبیده به کفش ها و لاستیک ها یا در مواد گیاهی آلوده که در حال حمل و نقل هستند پراکنده می شوند. دانه در جوانه می زندیا در نزدیکی سطح خاک در بهار زمانی که دما به 60 درجه فارنهایت (15 درجه سانتیگراد) می رسد. پس از سبز شدن، نهال به کربوهیدرات های ذخیره شده در دانه تا زمانی که به میزبان متصل شود وابسته است. پس از چسباندن، گیاه ددر مواد مغذی و آب را از میزبان استخراج می کند، میزبان را مستعد ابتلا به بیماری و حمله حشرات می کند، بر تشکیل میوه و عملکرد تأثیر می گذارد و حتی میزبان را از بین می برد.

کنترل علف های هرز دودر

همانطور که قبلاً ذکر شد، دودر یک علف هرز انگلی است. به صورت یک شاخه بدون ریشه ظاهر می شود که باید ظرف چند روز خود را به میزبان متصل کند. مکنده های خود یا هاستوریا را در ساقه گیاه میزبان جاسازی می کند و به معنای واقعی کلمه زندگی را از میزبان می مکد. اگر کنترل نشود، dodder می‌تواند کلنی‌های بزرگی به طول چند فوت تشکیل دهد و محصولاتی مانند: را از بین ببرد.

• یونجه
• مارچوبه
• خربزه
• گلرنگ
• چغندرقند
• گوجه فرنگی

Dodder از خانواده Cuscutaceae است، اگرچه گاهی اوقات در خانواده Convolulaceae یا خانواده صبحگاهی قرار می گیرد. بیش از 150 گونه ددر در سرتاسر جهان وجود دارد، اما بیشترین شیوع آن در قاره آمریکاست. با چنین تنوعی، تقریباً در هر منظره‌ای از جمله باتلاق‌های شور، زمین‌های گلی یا حوضچه‌ها یافت می‌شود. برخی از گونه‌ها در مزارع علف‌های هرز رشد می‌کنند و از گیاهانی مانند علف‌های هرز، بره و علف خوک زندگی می‌کنند.

دودر ژاپنی، C. japonica، بومی آسیا، اخیراً کشف شده است که در باغ‌های مرکبات کالیفرنیا به همراه درختچه‌های زینتی، گیاهان یکساله، چند ساله، و بلوط‌های بومی و بید انگلی می‌کند.

چگونه از شر دودر خلاص شویم

اگر ساکن هستیدکالیفرنیا، جایی که سگ مهاجم ژاپنی به خود نفوذ کرده است، باید برای کمک در شناسایی و کمک به کنترل، با کمیسر کشاورزی شهرستان یا اداره محلی خود تماس بگیرید. گسترش سریع این علف هرز آن را تحت یک برنامه ریشه کنی در کالیفرنیا قرار داده است.

در غیر این صورت، شما به احتمال زیاد با علف هرز بومی سر و کار دارید و تلاش برای کنترل این علف هرز مستلزم یک رویکرد سیستماتیک شامل چندین روش است. کنترل علف های هرز دودر قبل از اینکه تهاجم از کنترل خارج شود نیاز به توجه فوری دارد. روش‌های کنترل دوددر شامل کنترل جمعیت‌های فعلی، جلوگیری از تولید بذر و سرکوب نهال‌های جدید می‌شود.

همچنین می توانید گیاهان میزبان را حذف کنید و با گیاهانی که ثابت شده است در برابر علف های هرز غیر مهمان نواز هستند مانند علف ها، نیلوفرها، چلیپاها، حبوبات، یا درختان یا درختچه های پیوندی، دوباره بکارید.

هجوم‌های کوچک دودر را با دست حذف کنید و هجوم‌های بزرگ را با چمن‌زنی، هرس، سوزاندن یا پاشیدن علف‌کش‌ها مدیریت کنید تا تولید بذر را خنثی کنید. گیاهان میزبان را 1/8 تا 14 اینچ (0.5-35.5 سانتی متر) زیر نقطه اتصال هرس کنید. هنگام حرکت از مناطق آلوده به مناطق غیر عفونی مراقب تجهیزات و لباس باشید، زیرا ممکن است دانه ها به آنها بچسبند و منتقل شوند.

کنترل شیمیایی معمولاً برای مدیریت دود در باغچه خانه ضروری نیست. معمولاً حذف و هرس با دست برای کنترل علف هرز کافی است. در مناطق آلوده بزرگ، ممکن است از یک علف کش پیش رویش استفاده شود و به دنبال آن چمن زنی نزدیک، سوزاندن یا حذف نقطه ای گیاهان میزبان آسیب دیده انجام شود.