زنبق مینیاتوری در باغ: رشد گیاهان زنبق کاکل دار

فهرست مطالب:

زنبق مینیاتوری در باغ: رشد گیاهان زنبق کاکل دار
زنبق مینیاتوری در باغ: رشد گیاهان زنبق کاکل دار

تصویری: زنبق مینیاتوری در باغ: رشد گیاهان زنبق کاکل دار

تصویری: زنبق مینیاتوری در باغ: رشد گیاهان زنبق کاکل دار
تصویری: سورپرایز مینیاتوری: Iris cristata 2024, نوامبر
Anonim

آنها یکی از اولین منادیان بهار و مورد علاقه شخصی عنبیه های مینیاتوری معدن هستند. این گل‌های وحشی زیبا به باغ‌ها و حاشیه‌های جنگلی افزوده می‌شوند و هر بهار فرشی رنگارنگ ارائه می‌کنند.

درباره زنبق مینیاتوری

این هنوز یک عنبیه است، فقط کوچکتر. در واقع، بیشتر عنبیه‌های کوتوله فقط به 6 تا 8 اینچ (14 تا 20 سانتی‌متر) قد می‌رسند، که آنها را برای حاشیه‌ها یا حتی لبه‌ها ایده‌آل می‌کند. این شگفتی‌های کوچک گل‌های وحشی در میان ساقه‌های ریزوماتیک زیرزمینی پخش می‌شوند و باغ را با شکوفه‌های بهاری دوست‌داشتنی خود پر می‌کنند. در حالی که انواع بسیاری از عنبیه کوتوله وجود دارد، این عنبیه کاکلی کوتوله (Iris cristata) است که قلب من را می دزدد.

عنبیه کاکلی کوتوله محل را با گلهایی پر می کند که سرشار از سایه های مختلف رنگ های بنفش یا مایل به آبی با علائم تاج سفید و زرد هستند. بسیاری از ارقام دیگر نیز وجود دارد، از جمله اشکال سفید، بنابراین یافتن یکی از ارقام متناسب با نیاز شما نباید سخت باشد.

روش گیاهان زنبق کاکلدار

روش و کاشت زنبق کوتوله اصلا سخت نیست. آنها ترجیح می دهند در مناطقی رشد کنند که شبیه زیستگاه درختی طبیعی آنها باشد، که شامل خاک مرطوب و با زهکشی خوب است. در حالی که این عنبیه مطلق نیست، عنبیه کاکلی کوتوله از برخی اصلاحات با ماسه و برگ استقبال می کند.قالب گیاهان همچنین باید در آفتاب کامل یا نیمه سایه قرار گیرند. با این حال، اگر گیاهان زنبق تاج دار را در آفتاب کامل می روید، باید مطمئن شوید که خاک خشک نمی شود.

کاشت زنبق کوتوله را می توان در بهار یا پاییز انجام داد. کاشت کم عمق مانند بسیاری از انواع دیگر گیاهان زنبق ارجح است. اگرچه این عنبیه‌های مینیاتوری در بسیاری از مهدکودک‌های معتبر موجود هستند، اما اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که گل‌های وحشی در ملک خود رشد می‌کنند، آنها به راحتی به مکانی مشابه در باغ پیوند می‌زنند.

چگونه از عنبیه کوتوله مراقبت کنیم

این جواهرات کوچک پس از استقرار در باغ، به سختی نیاز به مراقبت دارند. در واقع، آنها تقریباً از خودشان مراقبت می کنند. به غیر از مرطوب نگه داشتن خاک، که می توان با تهیه مالچ برگ به آن کمک کرد، واقعاً نیازی به انجام کار دیگری ندارید. تا زمانی که خاک نسبتاً حاصلخیز باشد یا با مواد آلی اصلاح شده باشد، نیازی به کود نیز نیست.

با این حال، ممکن است بخواهید گیاهان را هر سه تا چهار سال یکبار تقسیم کنید تا ازدحام بیش از حد کاهش یابد. این نیز یک روش خوب برای تکثیر گیاهان است. به سادگی پس از زرد شدن شاخ و برگ، ریزوم ها را در پاییز تقسیم کنید و در جای دیگری دوباره بکارید.

توصیه شده: