درباره بوته های کایوت - نکات و اطلاعاتی برای رشد باکاریس بوش

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

بوته کایوت به احتمال زیاد در بوته های ساحلی و مناطق دشت یافت می شود. نام علمی آن Baccharis pilularis است، اما بوته را جارو چاپارال نیز می نامند. بوته بخش مهمی از محیط‌های چاپارال است که غذا، سرپناه و کنترل فرسایش را در زمین‌های خشک با تعداد کمی درختان بزرگ فراهم می‌کند. این گیاه به طرز شگفت انگیزی در دره ها، تپه ها و بلوف ها یافت می شود. سعی کنید باچاریس های بوته ای را به عنوان بخشی از چشم انداز طبیعی خود در بخش هایی از اورگان، کالیفرنیا، و مناطق ساحلی زیر 2500 فوت (762 متر) پرورش دهید.

کویوت بوش چیست؟

یک نکته جالب در مورد بوته های کایوت ارتباط نزدیک آنها با آفتابگردان است. این گیاه نازک و سیمی است، با شاخه های سفت و برگ های دندانه دار کوچک و خاکستری در امتداد ساقه های چوبی. یک بوته علفی و چند ساله کایوت چندین استراتژی تطبیقی را برای رشد در خاک های فقیر با خاک عمودی سست ایجاد کرده است. دارای سیستم ریشه ای وسیع و برگ های مومی شکل است که از آن در برابر از دست دادن رطوبت محافظت می کند.

مناطق چاپارال اغلب آتش‌سوزی‌هایی را تجربه می‌کنند که گیاه به همان اندازه با آن سازگار است. برگها با ماده صمغی پوشانده شده اند که آتش را به تاخیر می اندازد. علاوه بر این، ریشه های متراکم ضخیم و تاج محکم به بازسازی گیاه پس از رشد فوقانی کمک می کند.در آتش سوخت.

بوته تمایل به رشد در مناطقی با بارندگی پراکنده و فصول خشک طولانی دارد. بسته به شرایط رشد آن ممکن است یک درختچه کم رشد یا یک بوته بلند بلند باشد. آنهایی که دامنه‌های تپه را در آغوش می‌گیرند، برای محافظت از آن‌ها تا سطح زمین رشد می‌کنند.

جایی که سایتی سرپناه می دهد، بوته کایوت بلندتر می شود و برای نور خورشید کشیده می شود. این بوته ها می توانند در برابر خشکسالی، خاک های نابارور، آتش سوزی و نمک پاشی مقاومت کنند. رشد باکاریس بوته ای کنترل فرسایش را با ریشه های انشعاب وسیع خود فراهم می کند و پس از ایجاد به نگهداری کمی نیاز دارد.

کاربردهای Coyote Bush

باخاریس یک گیاه بومی است و برای اهداف مختلف توسط مردم بومی استفاده می شود. اگر بلعیده شود، بوته این توانایی را دارد که باعث ختم بارداری شود.

مردم بومی از آن به عنوان ماده ای برای ابزار شکار، مانند میل پیکان استفاده می کردند. سر دانه های ماده کرکی بخشی از چاشنی اسباب بازی ها و سایر موارد بود.

کاربرد بوته کایوت به برخی از درمان های دارویی مانند استفاده از برگ های گرم شده برای کاهش درد و تورم نیز گسترش یافته است.

مراقبت از گیاه باخاریس

اگر به دنبال یک افزودنی طبیعی به منظره یا چهل سالگی خود هستید که به تلاش کمی از طرف شما نیاز دارد، بوته های کایوت درست در کوچه شما هستند. به شرطی که خاک های متوسط تا شدید درشت باشند، گیاه در موقعیت های مختلف عملکرد خوبی دارد.

بوته کایوت تا زمانی که ایجاد شود به مکان آفتابی و آبیاری مکرر نیاز دارد. با این حال، هنگامی که گیاه در محل قرار گرفت، به جز در شدیدترین خشکسالی ها نیازی به آبیاری آن ندارید.

بوته را به میزان لازم برای نگهداری کوتاه کنیدآن را از بیش از حد کثیف. این گیاهی با رشد آهسته است و مزایای اصلی آن در بهار زمانی که دما گرم است و باران به آن رطوبت در حال رشد می دهد به دست می آید.

مراقبت از گیاه Baccharis حداقل است و بوته ممکن است در بهار با گلهای ریز به شما پاداش دهد که در پاییز به دانه های پنبه ای و کرکی تبدیل می شوند.