اطلاعات گیاه مالانگا - درباره رشد ریشه های مالانگا بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید که در محله ای زندگی می کنید که پرجمعیت از خواربارفروشان کارائیب یا آمریکای جنوبی است، از آن مناطق زندگی کرده یا از آن بازدید کرده اید، یا خودتان اهل مناطق استوایی یا آمریکای جنوبی هستید، ممکن است با کاربردهای ریشه مانگا آشنا باشید. همه احتمالاً می پرسند "ریشه مالانگا چیست؟" برای کسب اطلاعات بیشتر درباره گیاه مالانگا و در مورد رشد ریشه مانگا در باغ، ادامه مطلب را بخوانید.

اطلاعات گیاه مالانگا

مالانگا بسیار شبیه تارو و اددو است و به راحتی می توان آن را با آنها اشتباه گرفت. در واقع، در برخی مناطق ریشه مالانگا اددو و همچنین یاوتیا، کوکویام، کوکو، تانیا، ساتو-ایمو و سیب زمینی ژاپنی نامیده می شود. این گیاه برای غده‌های بلمبه یا کالوس آن که در غذاهای مختلف استفاده می‌شود، پرورش داده می‌شود.

ریشه مالانگا چیست؟

در آمریکای شمالی، مالانگا بیشتر به عنوان "گوش فیل" نامیده می شود و به طور کلی به عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده می شود. در پایه گیاه، بنه یا غده ای قرار دارد که در اطراف آن بنه های کوچک تری تابش می کنند.

شاخ و برگ این گیاه می تواند تا 5 فوت (1.5 متر) با برگ های بزرگ که بسیار شبیه به گوش فیل است رشد کند. برگهای جوان آن خوراکی بوده و مانند اسفناج استفاده می شود. بنه یا غده به رنگ قهوه ای خاکی است، به نظر می رسد مانند یک سیب زمینی بزرگ، و می تواند در محدوده باشداز هر نقطه ای بین ½ تا 2 پوند (0.2-0.9 کیلوگرم) در اندازه. قسمت بیرونی، گوشت شفاف داخلی زرد تا قرمز را پنهان می کند.

کاربرد ریشه مالانگا

در آمریکای جنوبی و سایر مناطق گرمسیری، غده مالنگا معمولاً برای استفاده در غذاهای آن مناطق کشت می شود. طعم آن مانند یک آجیل نشاسته ای است. غده سرشار از کالری و فیبر همراه با ریبوفلاوین و فولات است. همچنین حاوی مقدار کمی آهن و ویتامین C است.

اغلب به صورت آرد آسیاب می شود، اما همچنین خورش، کبابی و برش داده می شود و سپس سرخ می شود. برای افراد مبتلا به آلرژی غذایی، آرد مالانگا جایگزین عالی برای آرد گندم است. این به این دلیل است که دانه‌های نشاسته موجود در مالانگا کوچک‌تر هستند، بنابراین راحت‌تر هضم می‌شوند که خطر واکنش آلرژیک را کاهش می‌دهد. همانطور که گفته شد، برگ های جوان آن نیز خوراکی است و اغلب در خورش ها و غذاهای دیگر استفاده می شود.

در کوبا و پورتوریکو، مالانگا در غذاهایی مانند آلکاپوریا، موندونگو، پاستیل و سانکوچو به‌طور برجسته‌ای ظاهر می‌شود. در حالی که در دریای کارائیب برگهای جوان جزئی جدایی ناپذیر از کاللو معروف هستند.

اساساً، ریشه مالانگا را می توان در هر جایی که از سیب زمینی، سیب زمینی، یا دیگر سبزیجات ریشه دار استفاده کردید استفاده کرد. مانند بسیاری از گونه های دیگر Araceae، ریشه مالانگا حاوی اگزالات کلسیم و ساپونین است که طعم تلخ و اثرات سمی آن در طول پخت از بین می رود.

وقتی ریشه پخته می شود نرم می شود و برای استفاده به عنوان قوام دهنده و برای تهیه غذاهای خامه ای ایده آل است. ریشه نیز اغلب پخته می شود و به عنوان سیب زمینی برای یک غذای خامه ای پخته می شود. مالانگا را می توان پوست گرفته، رنده کرد و سپس با آرد، تخم مرغ و سبزیجات مخلوط کردبرای درست کردن سرخ کرده.

ریشه مالانگای تازه را می توان برای چند هفته در دمای اتاق و حتی بیشتر اگر در یخچال نگهداری کرد.

روش ریشه مالانگا

دو مالانگا متفاوت وجود دارد. مالانگا بلانکا (Xantyosoma sagittifikium) که در زمین های خشک رشد می کند و مالانگا آماریلو (Colocasia esculenta) که در مناطق باتلاقی رشد می کند.

گیاهان مالانگا به آفتاب کامل، دمای بالای ۶۸ درجه فارنهایت (۲۰ درجه سانتیگراد) و خاک مرطوب اما با زهکشی خوب با pH بین ۵.۵ تا ۷.۸ نیاز دارند.

با کاشت کل غده اصلی یا غده های ثانویه فقط یک تکه از غده اصلی تکثیر کنید. اگر از تکه های بذر استفاده می کنید، ابتدا آنها را با فرو بردن قارچ کش خشک کنید و سپس اجازه دهید به مدت دو ساعت در هوا خشک شوند.

به عمق 3 تا 4 اینچ (8-10 سانتی متر) در ردیف هایی با فاصله 6 فوت (2 متر) از هم بکارید. از مالچ ارگانیک برای حفظ رطوبت استفاده کنید و کود 10-20-20 را سه بار اعمال کنید. ابتدا در دو ماهگی و سپس در پنج و هفت ماهگی گیاه را تغذیه کنید.