جایگزین های غیر تهاجمی - اجتناب از گیاهان مهاجم رایج در منطقه 8

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

گیاهان مهاجم گونه‌های غیربومی هستند که احتمالاً به‌طور تهاجمی گسترش می‌یابند، گیاهان بومی را بیرون می‌برند، و آسیب‌های شدید زیست‌محیطی یا اقتصادی به بار می‌آورند. گیاهان مهاجم به روش های مختلفی از جمله از طریق آب، باد و پرندگان پخش می شوند. بسیاری از آنها توسط مهاجرانی که می خواستند گیاهی محبوب را از سرزمین خود بیاورند، بسیار معصومانه به آمریکای شمالی معرفی شدند.

گونه های گیاهی مهاجم در منطقه شما

اگر مطمئن نیستید که گیاهی به طور بالقوه در منطقه شما مشکل ساز است، همیشه بهتر است با دفتر توسعه تعاونی محلی خود در مورد گونه های گیاهی مهاجم در منطقه خود مشورت کنید. به خاطر داشته باشید که پس از ایجاد، کنترل گیاهان مهاجم بسیار دشوار و گاهی اوقات تقریبا غیرممکن است. دفتر داخلی یا یک مهد کودک معتبر می تواند در مورد جایگزین های غیرتهاجمی به شما توصیه کند.

در این بین، فهرست کوتاهی از بسیاری از گیاهان مهاجم منطقه 8 را بخوانید. با این حال، به خاطر داشته باشید که یک گیاه ممکن است در همه مناطق منطقه 8 مهاجم نباشد، زیرا مناطق سختی USDA نشانه دما هستند و ربطی به سایر شرایط رشد ندارند.

گیاهان مهاجم در منطقه 8

زیتون پاییزی - یک خشکسالی-درختچه‌های برگ‌ریز و متحمل، زیتون پاییزی (Elaegnus umbellate) شکوفه‌های سفید مایل به نقره‌ای و میوه‌های قرمز روشن را در پاییز نشان می‌دهد. مانند بسیاری از گیاهانی که میوه می دهند، زیتون پاییزی عمدتاً توسط پرندگان پخش می شود که دانه ها را در ضایعات خود توزیع می کنند.

Purple Loosestrife - بومی اروپا و آسیا، لوسستراف بنفش (Lythrum salicaria) به سواحل دریاچه ها، باتلاق ها و خندق های زهکشی حمله می کند و اغلب تالاب ها را برای پرندگان تالاب بومی و حیوانات غیر مهمان نواز می کند. حشرات ارغوانی تالاب‌های بسیاری از کشور را درگیر کرده است.

زرشک ژاپنی - زرشک ژاپنی (Berberis thunbergii) یک درختچه برگریز است که در سال 1875 از روسیه به ایالات متحده معرفی شد و سپس به طور گسترده به عنوان یک گیاه زینتی در باغچه های خانه کاشته شد. زرشک ژاپنی در اکثر مناطق شمال شرقی ایالات متحده بسیار تهاجمی است.

Euonymus بالدار - همچنین به عنوان بوته سوزان، درخت دوک بالدار یا واهو بالدار شناخته می شود، euonymus بالدار (Euonymus alatus) در حدود سال 1860 به ایالات متحده معرفی شد و به زودی تبدیل به یک درخت شد. گیاه محبوب در مناظر آمریکا این یک تهدید برای بسیاری از زیستگاه های شرق کشور است.

Notweed ژاپنی - گره‌وز ژاپنی (Polygonum cuspidatum) در اواخر دهه 1800 از شرق آسیا به ایالات متحده معرفی شد و در دهه 1930 یک آفت مهاجم بود. پس از ایجاد، گره علف ژاپنی به سرعت گسترش می یابد و بیشه های متراکمی ایجاد می کند که پوشش گیاهی بومی را خفه می کند. این علف هرز مهاجم در بسیاری از آمریکای شمالی متحد رشد می کند، به استثنای جنوب عمیق.

چمن پایه ژاپنی - یک چمن سالانه،چمن ژاپنی (Microstegium vimineum) با نام‌های مختلفی از جمله قهوه‌ای نپالی، بامبوگرس و ائولالیا شناخته می‌شود. این گیاه به عنوان چمن بسته بندی چینی نیز شناخته می شود زیرا احتمالاً در حدود سال 1919 از چین به عنوان یک ماده بسته بندی به این کشور وارد شده است.