اطلاعات Prairie Junegrass - درباره Junegrass In Landscapes بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

علف‌های وحشی و بومی منابع عالی برای احیای زمین، توقف فرسایش خاک، تامین علوفه و زیستگاه برای حیوانات، و بهبود چشم‌انداز طبیعی هستند. گیاه چمنزار (Koeleria macrantha) بومی آمریکای شمالی پراکنده است. علف جون در مناظر عمدتاً به عنوان بخشی از پشت بام های سبز و در موقعیت های خشک و شنی استفاده می شود. تحمل بسیار خوبی به خشکی دارد و غذای دام، گوزن، آهو و بز کوهی را تامین می کند. اگر می‌خواهید حیات وحش را جذب کنید، نمی‌توانید گیاهی بهتر بخواهید که به راحتی مدیریت شود.

Junegrass چیست؟

جنوگراس پریری به طور بومی در اکثر مناطق آمریکای شمالی رشد می کند. جون گراس کجا رشد می کند؟ از انتاریو تا بریتیش کلمبیا و در جنوب تا دلاور، کالیفرنیا و مکزیک یافت می‌شود. این چمن مقاوم و سازگار در کوه های دشت، کوهپایه های چمنزار و جنگل ها می روید. زیستگاه اولیه آن مکان های باز و صخره ای است. این باعث می‌شود که علف درختی در مناظری که چالش برانگیز هستند، یک افزودنی عالی باشد.

Junegrass یک فصل چند ساله و خنک است که علف واقعی را پر می کند. ارتفاع آن می تواند به ½ تا 2 فوت (15 تا 61 سانتی متر) برسد و دارای برگ های مسطح باریک است. دانه ها به صورت خوشه های متراکم هستند که به رنگ سبز کم رنگ تا بنفش روشن هستند. چمن آنقدر سازگار است که می تواند در آن رشد کندخاک‌های شنی ملایم را ترجیح می‌دهند، اما خاک‌های به شدت فشرده را نیز ترجیح می‌دهند. این چمن زودتر از سایر علف های دشتی گل می دهد. گلها در ژوئن و جولای در ایالات متحده ظاهر می شوند و دانه ها تا سپتامبر تولید می شوند.

علف جونجر دشتی از طریق بذر شگفت انگیز خود یا از پنجه ها تکثیر می شود. این گیاه به شرایط بسیار متنوعی متحمل است، اما منطقه ای آفتابی و باز با بارندگی متوسط را ترجیح می دهد.

اطلاعات Junegrass

در کاشت های گسترده، علف خرّس در صورت مدیریت با چرا به خوبی بازمی گردد. این یکی از اولین علف های بومی است که در بهار سبز می شود و تا پاییز سبز می ماند. این گیاه به صورت رویشی گسترش نمی یابد، بلکه از طریق بذر گسترش می یابد. این به این معنی است که علف انبوه در مناظر مشکل تهاجم ایجاد نمی کند. در طبیعت، در جوامع بلوگرس کلمبیا، لترمن نیدل و کنتاکی ترکیب می‌شود.

این گیاه به طور گسترده به سرما، گرما و خشکی متحمل است اما خاک عمیق تا نسبتاً ریز بافت را ترجیح می دهد. این گیاه نه تنها علوفه را برای حیوانات وحشی و اهلی فراهم می کند، بلکه دانه ها پستانداران و پرندگان کوچک را تغذیه می کند و مواد پوششی و لانه سازی را فراهم می کند.

روش علفزار

برای کاشت یک گیاه علف جونی، خاک را تا عمق حداقل 6 اینچ (15 سانتی متر) بکارید. بذر را باید تا زمان استفاده در مکانی خشک و سرد نگهداری کرد. جوانه زنی در فصول سرد بیشترین پاسخ را دارد.

بذرها را روی سطح خاک فقط با غبارپاشی خفیف خاک بکارید تا از دانه های ریز در برابر باد محافظت شود. همچنین، محل را با یک ورقه پنبه ای سبک بپوشانید تا جوانه بزند.

ناحیه را به طور یکنواخت مرطوب نگه داریدتا زمان استقرار نهال ها شما همچنین می توانید گیاهان را در گلدان شروع کنید. زمانی که در ظروف است از ته آن آب دهید. گیاهان را پس از سفت شدن 10 تا 12 اینچ (25.5-30.5 سانتی متر) از هم جدا کنید.

Junegrass در آفتاب کامل بهترین عملکرد را دارد اما می تواند سایه جزئی را نیز تحمل کند.