علف سوزنی چیست - آشنایی با گیاهان مختلف به نام علف سوزنی

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

رشد گیاهان بومی راهی عالی برای صرفه جویی در آب و تکیه کمتر به آفت کش ها و علف کش ها است. علف سوزنی بومی آمریکای شمالی است و علوفه مهمی را برای بسیاری از پرندگان و حیوانات فراهم می کند. همچنین به عنوان یک زینت با سر دانه های برازنده و برگ های ریز و قوس دار مفید است. رشد گیاهان علف سوزنی در باغ به کاهش نگهداری نیز کمک می کند، زیرا پس از استقرار آنها از خود مراقبت می کنند. چندین نوع علف سوزنی وجود دارد. ببینید کدام یک برای نیازهای باغ شما مناسب است.

Needlegrass چیست؟

علف سوزنی در اوایل فصل رشد می کند و سبزی را تا دوره خنک حفظ می کند. این یک گیاه چند ساله با عمر طولانی است که برای جلوگیری از فرسایش بسیار ارزشمند است. همچنین برای بازسازی فضاهای سبز فرسوده استفاده می شود. علف برای بسیاری از حیوانات پوشش می دهد و وقتی در اوایل فصل خورده شود، پروتئین بالایی دارد.

حتی چندین گونه گیاهی علف سوزنی در نام‌های جنس مختلف با ویژگی‌های زینتی استثنایی یافت می‌شود که می‌توان از آنها در باغ استفاده کرد، مانند:

• Achnatherum
• Aristida
• Hesperostipa
• Nassella
• Stipa
• Triraphis

اصطلاح "علف سوزنی" از این بسیار سرچشمه می گیردچمن با تیغه ریز که به آن علف نیزه ای یا سیمی نیز می گویند. همچنین به موهای سفت کوتاه روی شاخ و برگ اشاره دارد که می تواند پوست را تحریک کند. تقریباً تمام مناطق آمریکای شمالی می توانند حداقل یک یا چند گونه را بومی بنامند. گیاهان فصل خنک هستند، گیاهان چند ساله به صورت دسته جمعی. ارتفاع آنها از 6 تا 60 اینچ (15 تا 150 سانتی متر)، با سیستم های ریشه ای فیبری و خوشه های تابستانی گل ها و به دنبال آن دانه های جالب و مغذی رشد می کنند.

انواع گیاه علف سوزنی

از آنجایی که انواع مختلفی از علف سوزنی در جنس های مختلف وجود دارد، تشخیص تک تک نمونه ها می تواند دشوار باشد. یک سرنخ به شکل مکان آنها می آید. برخی از گیاهان فصل گرمتر مانند علف سوزنی تگزاس هستند، در حالی که برخی دیگر در مناطق کوهستانی مانند علف سوزنی بنفش زندگی می کنند. برخی دیگر، مانند علف سوزنی شیلی، بومی استرالیا هستند.

در زیر برخی از رایج ترین گونه های گیاه علف سوزنی آورده شده است:

علف سوزنی بنفش (Nassella pulchra) - احتمالاً رایج ترین و گسترده ترین، این علف سوزنی دارای سر دانه های بنفش کم رنگ است و در کالیفرنیا یافت می شود. دو گیاه بومی ناسلا به نام علف سوزنی وجود دارد که به اشتباه شناسایی شده‌اند.

علف سوزنی Letterman (Achnatherum lettermanii) - این علف که در مناطق کوهستانی و جنگلی یافت می شود، علوفه بسیار مهمی برای آهو قاطر، گوفر و خرگوش جک است. این واریته دارای دانه های کرم رنگ پریده است.

علف سوزنی تگزاس (Nassella leucotricha) - این گونه علف سوزنی که در دشت های تگزاس جنوبی یافت می شود، سر بذرهای سفید جذابی دارد.

علف سوزنی سبز (Stipaviridula) - بومی دشت های بزرگ شمالی، علف سوزنی سبز معمولاً در چرای باز استفاده می شود. علیرغم نامش، دانه های زرد رنگی دارد.

علف سوزنی توربر (Stipa thurberiana) - مناطق نیمه خشک شمال غرب و تا کانادا، گونه ای از علف سوزنی را خواهید دید که سر بذرهای مایل به ارغوانی دارد - نام آن توربر است.

علف سوزنی لیمو (Achnatherum lemmonii) - بیشتر در شمال و غرب کالیفرنیا، مونتانا، یوتا، آریزونا و بریتیش کلمبیا رشد می کند، این نوع دانه های قهوه ای بزرگ دارد. مورد علاقه پرندگان.

علف سوزنی بیابانی (Achnatherum speciosa) - بومی صحراهای موهاو و کلرادو، علف سوزنی صحرا زمانی غذای مورد علاقه مردم بومی بود. ساقه ها و دانه ها خورده شد. سر دانه های سفید تولید می کند.

روش گیاهان علف سوزنی

بیشتر گونه ها در مناطق 5 تا 10 وزارت کشاورزی ایالات متحده با مداخله اندک رشد می کنند. گیاهان جدید باید مرطوب نگه داشته شوند. پس از استقرار، گیاهان مقدار مناسبی از خشکسالی را تحمل می کنند.

به غیر از حیوانات وحشی که در گیاه چرا می کنند، این گیاه دارای آفت یا بیماری کمی است. گیاهان به آفتاب کامل، زهکشی خوب و حاصلخیزی متوسط خاک نیاز دارند.

گیاهان را در اوایل بهار قطع کنید. علف ها را هر 3 سال یکبار تقسیم کنید تا رشد و ظاهر بهتر شود. اگر می خواهید از خود کاشت جلوگیری کنید، سر بذرها را قبل از بلوغ بردارید.