پوسیدگی ریشه آرمیلاریا هلو: چگونه پوسیدگی درختان هلو را کنترل کنیم

فهرست مطالب:

پوسیدگی ریشه آرمیلاریا هلو: چگونه پوسیدگی درختان هلو را کنترل کنیم
پوسیدگی ریشه آرمیلاریا هلو: چگونه پوسیدگی درختان هلو را کنترل کنیم

تصویری: پوسیدگی ریشه آرمیلاریا هلو: چگونه پوسیدگی درختان هلو را کنترل کنیم

تصویری: پوسیدگی ریشه آرمیلاریا هلو: چگونه پوسیدگی درختان هلو را کنترل کنیم
تصویری: ارزیابی پایه ها برای مدیریت پوسیدگی ریشه آرمیلاریا در باغات هلو 2024, نوامبر
Anonim

پوسیدگی هلو آرمیلاریا که به آن پوسیدگی بلوط هلو نیز می گویند، یک بیماری جدی است که نه تنها درختان هلو بلکه بسیاری از میوه های هسته دار دیگر را مبتلا می کند. تشخیص هلو با پوسیدگی آرمیلاریا اغلب دشوار است زیرا ممکن است قبل از ظاهر شدن علائم قابل مشاهده، سالها در عمق سیستم ریشه باقی بماند. سپس هنگامی که علائم پوسیدگی آرمیلاریا هلو ظاهر می شود، درخت به شدت آلوده می شود و درمان آن اگر غیرممکن نباشد، دشوار است. بنابراین، آیا واقعاً هیچ روش مؤثری برای کنترل پوسیدگی ریشه آرمیلاریا هلو وجود دارد؟

پوسیدگی هلو آرمیلاریا چیست؟

پوسیدگی آرمیلاریا هلو یک بیماری قارچی است که از میسلیوم رشد کرده در خاک پخش می شود. علائم پوسیدگی ریشه آرمیلاریا از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. وقتی ریشه‌های درختان آلوده بررسی می‌شود، میسلیوم‌های میسلیوم‌های سفید تا زرد مایل به بادبزنی را می‌توان بین پوست و چوب با رایحه قارچ‌مانند قطعی مشاهده کرد.

قارچ از طریق توده درختان از طریق ریزومورف هایی که شبیه ریزوم هستند پخش می شود. این ریزومورف های قهوه ای تیره تا سیاه گاهی در سطح ریشه دیده می شوند. قارچ روی ریزومورف ها و در ریشه های مرده و زنده زنده می ماند.

علائم بالای زمین ابتدا به صورت دیده می شوندشاخ و برگ های پژمرده و لنگی، اغلب با اندام های فوقانی در حال برگشت.

چگونه هلو را با پوسیدگی ریشه آرمیلاریا کنترل کنیم

متاسفانه، هیچ کنترل مطلقی برای هلوهای مبتلا به پوسیدگی ریشه آرمیلاریا وجود ندارد. بهترین رویکرد، رویکرد چند مدیریتی است که شامل کنترل‌های فرهنگی و شیمیایی است. همچنین از کاشت هلو در مناطقی که بلوط ها اخیراً پاک شده اند یا سابقه بیماری وجود دارد، خودداری کنید.

کشاورزان تجاری ممکن است روی بخور دادن مکان‌های آلوده سرمایه‌گذاری کنند، اما این فرآیندی پرهزینه و بدون موفقیت است. بنابراین، در عوض، پرورش دهندگان تجاری از ترانشه های بزرگ حفر شده در اطراف درختان آلوده استفاده کرده اند و ترانشه ها را با برزنت پلاستیکی پوشانده اند که از تماس ریشه های درختان سالم با درختان آلوده جلوگیری می کند.

مطالعات نشان داده اند که برداشتن حدود یک فوت (۳۱ سانتی متر) از خاک اطراف پایه درخت و قرار دادن آن در معرض هوا در طول فصل رشد، می تواند پیشرفت بیماری را کند کند. در طول فصل رشد، ریشه های بالایی و طوقه را تا حد امکان خشک نگه دارید. هر چند سال یکبار سوراخ را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هنوز به هوا باز است و با خاک یا سایر زباله های آلی پر نشده است. برای اینکه این کار موثر باشد، تاج و ریشه های بالایی باید در معرض دید قرار گیرند.

تا آنجا که یک کنترل شیمیایی، همانطور که گفته شد، از بخور استفاده شده است. قبل از بخور، تمام درختان، ریشه ها و کنده های آلوده را تا حد امکان حذف کنید. درختانی را که در مجاورت درختان آشکارا آلوده هستند حذف کنید، زیرا احتمالاً آنها نیز آلوده هستند. مواد آلوده را بسوزانید. بخور از تابستان تا اوایل پاییز.

در نهایت، و بسیار مهم استاهمیت، حفظ سلامت کلی درختان است. از استرس یا آسیب به هر نوع خودداری کنید. یک درخت سالم بهتر می تواند در برابر آسیب های بیماری مقاومت کند.

توصیه شده: