در حال رشد باغ های میراث – به اشتراک گذاری تاریخ از طریق باغبانی

فهرست مطالب:

در حال رشد باغ های میراث – به اشتراک گذاری تاریخ از طریق باغبانی
در حال رشد باغ های میراث – به اشتراک گذاری تاریخ از طریق باغبانی

تصویری: در حال رشد باغ های میراث – به اشتراک گذاری تاریخ از طریق باغبانی

تصویری: در حال رشد باغ های میراث – به اشتراک گذاری تاریخ از طریق باغبانی
تصویری: باغ در طول تاریخ | اپیزود 1: Mount Grace Priory، House and Gardens در شمال یورکشایر 2024, نوامبر
Anonim

باغبانی میراثی چیست؟ گاهی اوقات به عنوان باغبانی قومی شناخته می شود، طراحی باغ میراثی به باغ های گذشته ادای احترام می کند. رشد باغ‌های میراثی به ما این امکان را می‌دهد که داستان‌های اجدادمان را دوباره به تصویر بکشیم و آن‌ها را به فرزندان و نوه‌هایمان منتقل کنیم.

در حال رشد باغ های میراث

با آگاهی بیشتر از تغییرات آب و هوایی و تأثیر آن بر سلامت و عرضه مواد غذایی، به احتمال زیاد طراحی باغ میراث را در نظر می گیریم. اغلب، باغبانی قومی به ما اجازه می دهد سبزیجاتی را پرورش دهیم که از زنجیره های بزرگ مواد غذایی در دسترس نیستند. در این فرآیند، ما بیشتر از سنت های منحصر به فرد خود آگاه می شویم. باغ میراث شکلی از تاریخ زنده است.

اگر نمی دانید در باغ میراث خود چه چیزی بکارید، به دنبال کتاب های قدیمی باغبانی بگردید، معمولاً هر چه قدیمی تر بهتر - یا از اعضای مسن تر خانواده بپرسید. کتابخانه شما نیز ممکن است منبع خوبی باشد، و با کلوپ های باغ محلی یا جامعه تاریخی یا فرهنگی منطقه خود چک کنید.

تاریخ از طریق باغبانی

در اینجا چند پیشنهاد برای شروع طراحی باغ میراث خود آورده شده است.

باغبانی قومی به ما امکان می دهد به میراث فرهنگی منحصر به فرد خود افتخار کنیم. برای مثال، نوادگان مهاجران سرسخت غرب ایالات متحده ممکن است همان هالی هاک یا رزهای میراثی را بکارند که آنهااجداد سال ها پیش مسیر اورگان را به ارمغان آوردند. آنها ممکن است مانند اجداد سخت کوش خود، چغندر، ذرت، هویج و سیب زمینی را برای زمستان بگذارند.

سبزی شلغم، کلرد، سبزی خردل، کدو حلوایی، ذرت شیرین و بامیه هنوز در بیشتر باغ های جنوبی برجسته هستند. میزهای مملو از چای شیرین، بیسکویت، پینه‌دوزی هلو و حتی گوجه‌فرنگی سبز سرخ‌شده سنتی، گواه این است که آشپزی در جنوب کشور بسیار زنده است.

باغ‌های میراث مکزیکی ممکن است شامل گوجه‌فرنگی، ذرت، گوجه فرنگی، اپازوت، چایوت، جیکاما، و انواع مختلف چیلی (اغلب از دانه‌ها) باشد که از نسل‌ها منتقل شده و توسط دوستان و خانواده به اشتراک گذاشته شده است.

باغبان‌های آسیایی‌تبار سابقه فرهنگی غنی دارند. بسیاری از آنها باغچه های خانگی بزرگی را پرورش می دهند که دارای سبزیجاتی مانند تربچه دایکون، ادامه، کدو حلوایی، بادمجان و انواع گسترده ای از سبزیجات برگدار است.

اینها البته فقط یک نقطه شروع هستند. بسته به محل اقامت خانواده شما، تعدادی احتمال وجود دارد. آیا آنها آلمانی، ایرلندی، یونانی، ایتالیایی، استرالیایی، هندی و غیره هستند؟ پرورش یک باغ الهام گرفته از قومیت (که می تواند بیش از یک قومیت را نیز در بر گیرد) راهی عالی برای انتقال سنت ها و در عین حال آموزش به فرزندان (و نوه ها) در مورد تاریخ و پیشینه اجدادی شما است.

توصیه شده: