پوست ضخیم انگور - دلایل انگور با پوست ضخیم

فهرست مطالب:

پوست ضخیم انگور - دلایل انگور با پوست ضخیم
پوست ضخیم انگور - دلایل انگور با پوست ضخیم

تصویری: پوست ضخیم انگور - دلایل انگور با پوست ضخیم

تصویری: پوست ضخیم انگور - دلایل انگور با پوست ضخیم
تصویری: هر روز انگور بخورید، ببینید چه اتفاقی برای بدن شما می افتد 2024, ممکن است
Anonim

"اوه، بیولا، یک انگور برایم پوست کند." این را شخصیت مای وست، «تیرا» در فیلم I'm No Angel می گوید. تفسیرهای مختلفی از معنای واقعی آن وجود دارد، اما کافی است بگوییم که انگور با پوست ضخیم در واقع وجود دارد و ممکن است نیاز به پوست کندن داشته باشد. بیایید در مورد پوست ضخیم انگور بیشتر بیاموزیم.

انگور با پوست ضخیم

انگورهایی که پوست ضخیم دارند در واقع زمانی معمول بودند. بیش از 8000 سال از پرورش انتخابی برای ایجاد انواع انگورهایی که امروزه استفاده می کنیم، صرف شده است. انگورخواران باستانی ممکن است کسی را داشته باشند، بدون شک برده یا خدمتکار، پوست انگورهای ضخیم پوست را کنده و نه تنها پوست سفت را از بین ببرد، بلکه دانه های ناخوشایند آن را نیز از بین ببرد.

انواع مختلفی از انگور وجود دارد که برخی برای اهداف خاص و برخی با مصارف متقاطع رشد می کنند. به عنوان مثال، انگورهایی که برای شراب کشت می شوند، پوست ضخیم تری نسبت به انواع خوراکی دارند. انگورهای شرابی کوچک‌تر هستند و معمولاً دانه دارند و پوست ضخیم‌تر آن ویژگی مطلوبی برای شراب‌سازان است، زیرا بخش عمده‌ای از عطر از پوست گرفته می‌شود.

سپس ما انگور موسکادینی داریم. انگور موسکادین بومی جنوب شرقی و جنوب مرکزی ایالات متحده است. آنها از شانزدهم کشت شدندقرن و به خوبی با این اقلیم های گرم و مرطوب سازگار هستند. آنها همچنین نسبت به سایر انواع انگور به ساعات سرد کمتری نیاز دارند.

انگور موسکادینی (توت) دارای رنگ‌های متنوعی است و همانطور که گفته شد پوستی فوق‌العاده سفت دارد. خوردن آنها شامل گاز گرفتن سوراخی در پوست و سپس مکیدن پالپ است. مانند همه انگورها، موسکادین ها منبع عالی آنتی اکسیدان ها و فیبر رژیمی هستند که بیشتر آن در پوست سخت است. بنابراین در حالی که دور انداختن پوست ممکن است خوش طعم تر باشد، خوردن مقداری از آن فوق العاده سالم است. از آنها برای تهیه شراب، آب میوه و ژله نیز استفاده می شود.

انگورهای بزرگ، گاهی اوقات بزرگتر از یک چهارم، موسکادین ها به جای خوشه به صورت خوشه های شل رشد می کنند. بنابراین، آنها به‌عنوان توت‌های منفرد برداشت می‌شوند تا اینکه دسته‌های کامل را قطع کنند. وقتی رسیدند، عطر و بوی غلیظی دارند و به راحتی از ساقه جدا می شوند.

انگورهای بدون هسته نیز احتمال بیشتری دارد که پوست ضخیم داشته باشند. با توجه به ترجیح مردم، واریته های بدون دانه از ارقامی مانند تامپسون و بلک مونوکا پرورش داده شدند. همه انگورهای بدون هسته پوست ضخیم ندارند، اما برخی مانند «نپتون» پوست ضخیم دارند.

توصیه شده: