بادمجان جیلو چیست - درباره پرورش بادمجان جیلو بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

بادمجان برزیلی Jilo میوه قرمز کوچک و پر جنب و جوش تولید می کند و همانطور که از نام آن پیداست به طور گسترده در برزیل کشت می شود، اما برزیلی ها تنها کسانی نیستند که بادمجان جیلو را پرورش می دهند. برای اطلاعات بیشتر درباره بادمجان جیلو به ادامه مطلب بروید.

بادمجان جیلو چیست؟

ژیلو یک میوه سبز رنگ است که هم مربوط به گوجه فرنگی و هم با بادمجان است. زمانی که به عنوان گونه ای متمایز به نام Solanum gilo شناخته می شد، اکنون از گروه Solanum aethiopicum شناخته می شود.

این درختچه خزان کننده از خانواده Solanaceae عادت به انشعاب زیاد دارد و ارتفاع آن تا 6 و نیم فوت (2 متر) می رسد. برگها متناوب با حاشیه های صاف یا لوب دار هستند و می توانند تا یک پا (31 سانتی متر) طول داشته باشند. این گیاه خوشه‌ای از شکوفه‌های سفید تولید می‌کند که به میوه‌های تخم‌مرغی یا دوکی شکل تبدیل می‌شوند که در زمان بلوغ، نارنجی تا قرمز و صاف یا شیاردار هستند.

اطلاعات بادمجان جیلو

بادمجان برزیلی Jilo دارای نام های بی شماری است: بادمجان آفریقایی، بادمجان قرمز، گوجه فرنگی تلخ، گوجه فرنگی ساختگی، تخم مرغ باغی، و شب بو اتیوپی.

Jilo یا گیلو، بادمجان معمولاً در سراسر آفریقا از جنوب سنگال تا نیجریه، آفریقای مرکزی تا شرق آفریقا و تا آنگولا، زیمبابوه و موزامبیک یافت می شود. احتمالاً از اهلی شدن S. anguivi ناشی شده استآفریقا.

در اواخر دهه 1500، این میوه از طریق بازرگانان بریتانیایی که آن را از سواحل غرب آفریقا وارد می کردند، معرفی شد. برای مدتی محبوبیت زیادی پیدا کرد و به آن «کدو گینه» می گفتند. میوه کوچک، تقریباً به اندازه (و رنگ) تخم مرغ، به زودی "گیاه تخم مرغ" نام گرفت.

به عنوان سبزی مصرف می شود اما در واقع یک میوه است. زمانی که هنوز سبز روشن است و سرخ شده در تابه است، برداشت می‌شود، یا وقتی قرمز و رسیده است، تازه خورده می‌شود یا مانند گوجه‌فرنگی به صورت پوره در آب می‌شود.

مراقبت از بادمجان جیلو

به عنوان یک قانون کلی، همه انواع بادمجان آفریقایی در آفتاب کامل با خاکی با زهکشی خوب و pH ۵.۵ و ۵.۸ رشد می کنند. بادمجان گیلو زمانی بهترین رشد را دارد که دمای هوا در روز بین 75 تا 95 درجه فارنهایت (25 تا 35 درجه سانتیگراد) باشد.

دانه ها را می توان از میوه های کاملا رسیده جمع آوری کرد و سپس اجازه داد تا در یک منطقه خنک و تاریک خشک شوند. وقتی خشک شد، بذرها را در داخل خانه بکارید. بذرها را با فاصله 6 اینچ (15 سانتی متر) در ردیف هایی با فاصله 8 اینچ (20 سانتی متر) از هم بکارید. هنگامی که نهال ها پنج تا هفت برگی دارند، برای آماده سازی برای پیوند در خارج، گیاهان را سفت کنید.

هنگام رشد بادمجان ژیلو، پیوندها را با فاصله 20 اینچ (50 سانتی متر) در ردیف هایی با فاصله 30 اینچ (75 سانتی متر) از هم قرار دهید. مانند یک بوته گوجه فرنگی، گیاهان را بچسبانید و گره بزنید.

مراقبت از بادمجان جیلو پس از ایجاد گیاهان نسبتاً آسان است. آنها را مرطوب نگه دارید اما خیس نشوند. افزودن کود دامی یا کمپوست خوب پوسیده عملکرد را بهبود می بخشد.

میوه را در حدود 100 تا 120 روز پس از کاشت برداشت کنید و به طور منظم برای تشویق تولید بیشتر بچینید.