گیاه بنفش Loosestrife: اطلاعاتی در مورد مراقبت و کنترل گیاه Loosestrife در باغ

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

گیاه سست بنفش (Lythrum salicaria) یک گیاه چند ساله بسیار مهاجم است که در سراسر غرب میانه و شمال شرقی ایالات متحده گسترش یافته است. این به تهدیدی برای گیاهان بومی در تالاب های این مناطق تبدیل شده است که رشد همه رقبای خود را خفه می کند. اطلاعات ارغوانی سست به آسانی از وزارت منابع طبیعی (DNR) در اکثر ایالت‌های آسیب‌دیده در دسترس است و به عنوان یک علف هرز مضر در نظر گرفته می‌شود.

اطلاعات Purple Loosestrife

که از اروپا آمده بود، در اوایل تا اواسط دهه 1800، احتمالاً به طور تصادفی، بنفش به آمریکای شمالی معرفی شد، اما تلاش‌ها برای کنترل شلاق بنفش تا اواسط دهه 1900 آغاز نشد. عادت رشد تهاجمی دارد و از آنجایی که هیچ دشمن طبیعی ندارد (حشرات و حیات وحش آن را نمی خورند)، هیچ چیزی وجود ندارد که مانع از گسترش حشرات بنفش شود. اقدامات کنترلی نیز توسط باغبانان محلی که گیاه را به خانه می برند با مشکل مواجه شده است.

گیاه سست ارغوانی، که به آن باغچه لوستریف نیز می گویند، گیاه زیبایی است که با ساقه زاویه دار چوبی خود می تواند بین ۳ تا ۱۰ فوت (۱ تا ۳ متر) رشد کند. همان چیزهایی که آن را برای محیط زیست بسیار خطرناک می کند آن را برای باغبانان جذاب می کند.از آنجایی که عاری از بیماری و آفات است و از اواخر ژوئن تا آگوست به صورت خوشه های بنفش خودنمایی می کند، به نظر می رسد که باغچه یک منظره ایده آل باشد.

گلهای در حال مرگ بین جولای و سپتامبر با غلاف بذر جایگزین می شوند. هر گیاه بالغ بنفش سست می تواند نیم میلیون دانه در سال تولید کند. درصد جوانه زدن بسیار بیشتر از حد معمول است.

خطرهای باغ شلوغ

بزرگترین خطر گسترش تهاجمی گیاهان سست بنفش موجود در باتلاق ها، چمنزارهای مرطوب، حوضچه های مزرعه، و بیشتر مکان های آبی دیگر است. آنها به قدری پرکار هستند که می توانند یک سایت را در یک سال تصاحب کنند و مراقبت از گیاه شل را دشوار می کنند. ریشه ها و رشد بیش از حد آنها تشک های متراکمی را تشکیل می دهند که گیاهان بومی را خفه می کنند و به نوبه خود منابع غذایی حیات وحش محلی را از بین می برند.

پرندگان نمی توانند دانه سفت را بخورند. گربه سانان، منبع ارزشمند غذا و مواد لانه، جایگزین می شوند. پرندگان آبزی از مناطقی که بیش از حد رشد کرده اند با گیاه سست استریف موذی اجتناب می کنند. مراقبت و بازسازی مناطق آسیب دیده به حذف گیاهان بستگی دارد.

در برخی از ایالت ها، قوانین مضر علف های هرز، کشت سست باغی را غیرقانونی می کند. هنگام سفارش گیاهان از ایالت هایی که هنوز تحت تأثیر قرار نگرفته اند باید مراقب باشید. چندین رقم هنوز به عنوان واریته های استریل به بازار عرضه می شوند. تحقیقات نشان داده است که این ارقام ممکن است خود گرده افشانی نکنند، اما با پسرعموهای وحشی خود گرده افشانی متقابل انجام می دهند که آنها را بخشی از مشکل می کند.

باغبان‌های مسئول هیچ شکلی از گل‌های سست بنفش را نمی‌کارند و اطلاعات در مورد خطرات آن باید به دیگران منتقل شود. بجای،سعی کنید انواع دیگری مانند گردن غاز را بکارید، در صورتی که سست استریف باید مانند همه رشد کند.

نکاتی برای کنترل شل و ول بنفش

باغبان های خانگی برای کنترل تیره های سست بنفش چه کاری می توانند انجام دهند؟ اول از همه، آن را نخرید یا پیوند نکنید! بذرها هنوز فروخته می شوند و گاهی اوقات بذرهای گل وحشی در مخلوط بذر گل وحشی بسته بندی می شوند. قبل از خرید، برچسب را بررسی کنید.

اگر باغ شما در حال حاضر دارای رگه های بنفش است، باید اقدامات کنترلی انجام شود. به عنوان بخشی از کنترل مراقبت از گیاه شل، می توان آن را به صورت مکانیکی یا شیمیایی حذف کرد. اگر می خواهید آن را حفر کنید، بهترین روش دفع آن سوزاندن آن است یا می توانید آن را در کیسه های پلاستیکی محکم بسته بندی کنید تا به محل دفن زباله محلی شما ارسال شود. برای حذف مواد شیمیایی، از یک گیاه کش حاوی گلایفوسیت استفاده کنید، اما تنها به عنوان آخرین راه حل. رویکردهای ارگانیک ایمن تر و سازگارتر با محیط زیست هستند.

همه باغبانان پیوند خاصی با محیط زیست دارند. و با انتشار ساده اطلاعات ارغوانی به دیگران، می‌توانیم به ریشه‌کن کردن این تهدید برای تالاب‌هایمان کمک کنیم. لطفاً سهم خود را برای کنترل شلی بنفش انجام دهید.

نکته: هرگونه توصیه در مورد استفاده از مواد شیمیایی فقط برای اهداف اطلاعاتی است. نام های تجاری خاص یا محصولات یا خدمات تجاری به معنای تایید نیست. کنترل شیمیایی فقط باید به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار گیرد، زیرا روش های ارگانیک ایمن تر و سازگارتر با محیط زیست هستند.