گلهای زنجبیل آبی گریان - درباره مراقبت از زنجبیل آبی گریه بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

گیاه زنجبیل آبی گریان (Dichorisandra pendula) یکی از اعضای واقعی خانواده Zingiberaceae نیست، اما ظاهری شبیه یک زنجبیل استوایی دارد. به عنوان گیاه آویز آبی نیز شناخته می شود و یک گیاه آپارتمانی برجسته است. شکوفه ها هر ساله می آیند و برگ های سبز براق شباهت زیادی به گیاهان خانواده زنجبیل دارند. کاشت زنجبیل آبی گریان در خانه یا خارج از منزل در مناطق گرمتر آسان است و تقریباً در تمام طول سال یک رنگ بسیار مورد نیاز را فراهم می کند.

درباره گیاه زنجبیل آبی گریه

گیاهان زنجبیل دارای شاخ و برگ و گلهای شگفت انگیزی هستند. گرچه گل های زنجبیل آبی گریان با گیاهان خانواده زنجبیل واقعی بسیار متفاوت است. گلهای آنها ظاهری کاملاً گرمسیری دارند در حالی که گلهای زنجبیل گریان ظریف و کوچک هستند. آنها از ساقه آویزان هستند و به نام گیاه آویز آبی منتهی می شوند.

زنجبیل آبی یکی از اعضای خانواده عنکبوت است و به زنجبیل واقعی وابسته نیست. وجه اشتراک آن با زنجبیل برگ های پیکانی شکل، سبز براق و سفت آن است. اینها در امتداد یک ساقه سیمی ظریف می رقصند که قوس می دهد و جلوه ای آبشاری ایجاد می کند.

گلهای آبی تیره از ساقه آویزان شده و از آن تشکیل شده استسه گلبرگ بزرگ با مرکز سفید. گل های زنجبیل آبی گریان تا دو اینچ (5 سانتی متر) قطر رشد می کنند و از بهار تا اواخر پاییز شکوفا می شوند. زنبورها عاشق گلها خواهند شد.

روش زنجبیل آبی گریان

زنجبیل آبی گریان اهل برزیل است و محیط گرمسیری را دوست دارد. به خاکی با نور و زهکشی خوب و غنی از هوموس نیاز دارد. در طول دوره‌های آفتابی، گل‌ها بسته می‌شوند و زمانی که آفتاب مستقیم روی گیاه نباشد، باز می‌شوند.

خارج از این مناطق استوایی مانند، بهتر است این گیاه را در ظرفی پرورش دهید. در تابستان ظرف را به مکانی نیمه سایه بیرون ببرید. قبل از اینکه دمای سرد تهدید شود، گیاه را داخل خانه بیاورید.

بزرگترین نکته در مراقبت از زنجبیل آبی این است که گیاه را مرطوب نگه دارید اما بیش از حد آن را آبیاری نکنید. از رطوبت سنج برای تعیین سطوح رطوبت ریشه استفاده کنید یا انگشت خود را در سوراخ های زهکشی قرار دهید تا مطمئن شوید که خاک در ریشه ها مرطوب است.

این گیاه گرمسیری به رطوبت بالایی نیاز دارد. ظرف را در نعلبکی پر از سنگریزه و آب قرار دهید. تبخیر باعث افزایش رطوبت می شود. از طرف دیگر، برگها را روزانه مه پاش کنید.

در بهار و دوباره در اواسط تابستان با غذای گیاهان آپارتمانی کوددهی کنید. در زمستان به گیاه غذا ندهید.

کل گیاه فشرده است و از 36 اینچ (92 سانتی متر) تجاوز نمی کند. شاخه ها به صورت جانبی مرتب شده اند و می توان آنها را از بالا هرس کرد تا گیاه متراکم بماند. شما می توانید این گیاه را از طریق قلمه یا تقسیم به اشتراک بگذارید.