قارچ ارگوت چیست: قارچ ارگوت در کجا یافت می شود و چگونه از آن پیشگیری کنیم

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

کاشت غلات و یونجه می تواند راه جالبی برای امرار معاش یا بهبود تجربه باغ شما باشد، اما با غلات عالی، مسئولیت های بزرگی به همراه دارد. قارچ ارگوت یک پاتوژن جدی است که می‌تواند چاودار، گندم و سایر علف‌ها یا غلات شما را آلوده کند – یاد بگیرید که چگونه این مشکل را در اوایل چرخه زندگی آن شناسایی کنید.

قارچ ارگوت چیست؟

ارگوت قارچی است که صدها سال در کنار بشر زندگی می کند. در واقع، اولین مورد ثبت شده ارگوتیسم در سال 857 پس از میلاد در دره راین در اروپا رخ داد. سابقه قارچ ارگوت طولانی و پیچیده است. زمانی، بیماری قارچ ارگوت یک مشکل بسیار جدی در میان جمعیت هایی بود که از محصولات غلات، به ویژه چاودار زندگی می کردند. امروز، ما ارگوت را از نظر تجاری اهلی کرده‌ایم، اما اگر دام‌پروری می‌کنید یا تصمیم گرفته‌اید دست خود را در غلات کوچکی امتحان کنید، ممکن است همچنان با این بیماری‌زای قارچی مواجه شوید.

اگرچه معمولاً به عنوان قارچ دانه ارگوت شناخته می شود، این بیماری در واقع توسط قارچ در جنس Claviceps ایجاد می شود. این یک مشکل بسیار رایج برای صاحبان دام و کشاورزان است، به خصوص زمانی که چشمه ها خنک و مرطوب هستند. تشخیص علائم اولیه قارچ ارگوت در غلات و علف‌ها بسیار سخت است.اما اگر به سرهای گلدار آنها دقت کنید، ممکن است متوجه درخشش یا درخشندگی غیرعادی شوید که ناشی از یک ماده چسبنده از گل های آلوده است.

این عسلک حاوی تعداد زیادی هاگ آماده انتشار است. اغلب، حشرات در طول روز آنها را به طور ناخواسته برداشت کرده و از گیاهی به گیاه دیگر منتقل می کنند، اما گاهی اوقات طوفان های شدید باران می توانند هاگ ها را بین گیاهان نزدیک به هم بپاشند. پس از اینکه هاگ ها جا افتادند، دانه های زنده را با بدن های دراز و بنفش تا سیاه و سفید جایگزین می کنند که تا فصل بعد از هاگ های جدید محافظت می کند.

قارچ ارگوت در کجا یافت می شود؟

از آنجایی که قارچ ارگوت احتمالاً از زمان اختراع کشاورزی با ما بوده است، باورش سخت است که گوشه ای از جهان وجود داشته باشد که توسط این پاتوژن دست نخورده باشد. به همین دلیل است که دانستن چگونگی شناسایی ارگوت زمانی که در حال پرورش هر نوع غلات یا علف تا بلوغ هستید بسیار مهم است. مصرف علف‌ها یا غلات آلوده به ارگوت عواقب جدی برای انسان و حیوان دارد.

در انسان، مصرف ارگوت می تواند منجر به علائم بی شماری شود، از قانقاریا تا گرمازا، تشنج و بیماری های روانی. به دلیل احساس سوزش و گانگرن سیاه اندام در قربانیان اولیه، ارگوتیسم زمانی به عنوان آتش سنت آنتونی یا فقط آتش مقدس شناخته می شد. از نظر تاریخی، مرگ اغلب آخرین بازی این پاتوژن قارچی بود، زیرا مایکوتوکسین های آزاد شده توسط قارچ اغلب ایمنی انسان را در برابر سایر بیماری ها از بین می برد.

حیوانات از بسیاری از علائم مشابه انسان رنج می برند، از جمله قانقاریا، هایپرترمی،و تشنج؛ اما زمانی که حیوانی توانسته تا حدی با خوراک آلوده به ارگوت سازگار شود، می تواند در تولید مثل طبیعی نیز اختلال ایجاد کند. حیوانات در حال چرا، به ویژه اسب ها، ممکن است از بارداری طولانی مدت، کمبود تولید شیر و مرگ زودهنگام فرزندان خود رنج ببرند. تنها راه درمان ارگوتیسم در هر جمعیتی این است که بلافاصله تغذیه آن را متوقف کنید و برای علائم درمان حمایتی ارائه دهید.