گیاه شیسو چیست: نکاتی برای رشد گیاهان نعناع پریلا

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

گیاه شیسو چیست؟ شیسو که با نام های دیگر گیاه پریلا، گیاه بیفت استیک، ریحان چینی یا نعناع بنفش شناخته می شود، عضوی از خانواده نعناع یا نعناع است. برای قرن‌ها، نعناع پریلا در چین، هند، ژاپن، کره، تایلند و سایر کشورهای آسیایی کشت می‌شود، اما اغلب در آمریکای شمالی به عنوان علف‌های هرز طبقه‌بندی می‌شود.

گیاهان نعناع پریلا اغلب در امتداد حصارها، کنار جاده ها، در مزارع یونجه یا مراتع رشد می کنند و از این رو در کشورهای دیگر بیشتر به عنوان علف هرز شناخته می شوند. این گیاهان نعناع برای گاو و سایر دام ها نیز کاملاً سمی هستند، بنابراین جای تعجب نیست که چرا شیسو در برخی مناطق جهان بیشتر به عنوان یک علف هرز مضر و نامطلوب در نظر گرفته می شود.

کاربرد گیاهان نعناع پریلا

در کشورهای آسیایی نه تنها برای مصارف آشپزی آن ارزشمند است، روغن استخراج شده از این گیاهان نعناع نیز به عنوان یک منبع سوخت ارزشمند مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که از خود برگ ها برای دارویی و به عنوان رنگ خوراکی استفاده می شود. دانه‌های گیاه استیک پریلا توسط مردم و همچنین غذای پرندگان خورده می‌شود.

گیاه نعناع Perilla (Perilla frutescens) به دلیل رویشگاه راست و برگهای دندانه دار سبز یا ارغوانی سبز تا قرمز ممکن است به عنوان گیاه زینتی رشد کنند. نعناع پریلا در حال رشد عطر نعناع متمایز دارد، به خصوص زمانی کهبالغ.

در غذاهای ژاپنی، که شیسو یک ماده معمولی است، دو نوع شیسو وجود دارد: آئوجیسو و آکاجیسو (سبز و قرمز). اخیراً، بازارهای مواد غذایی قومی در ایالات متحده بسیاری از محصولات گیاهی نعناع پریلا را از سبزیجات تازه، روغن و چاشنی هایی مانند ترشی آلو یا سس آلو عرضه می کنند. پریلا که به چاشنی ها اضافه می شود نه تنها محصول را رنگ می کند، بلکه یک عامل ضد میکروبی به غذای ترشی اضافه می کند.

روغن نعناع پریلا نه تنها منبع سوختی در برخی کشورهاست، بلکه اخیراً به عنوان منبعی عالی از اسیدهای چرب امگا 3 شناخته شده است و اکنون به مصرف کنندگان غربی آگاه به سلامت فروخته می شود.

علاوه بر این، روغن گیاه نعناع پریلا مشابه روغن تونگ یا بذر کتان و همچنین در رنگ، لاک، لاک، جوهر، مشمع کف اتاق و پوشش ضد آب روی پارچه استفاده می شود. این روغن غیراشباع کمی ناپایدار است اما 2000 برابر شیرین تر از شکر و چهار تا هشت برابر شیرین تر از ساخارین است. این محتوای قند بالا آن را به یک کاندید عالی برای تولید الکل برای مصرف تبدیل می کند، اما معمولاً در ساخت عطرها یا عطرها استفاده می شود.

چگونه پریلا شیسو را پرورش دهیم

خب، جالب به نظر می رسد، بله؟ حال سوال این است که چگونه پریلا شیسو را پرورش دهیم؟ گیاهان نعناع پریلا در حال رشد گیاهان یکساله تابستانی هستند که در آب و هوای گرم و مرطوب بهترین عملکرد را دارند.

هنگام کاشت پریلا، ریزش آن محدود به زنده ماندن بذر آن در انبار است، بنابراین بذرها را در دما و رطوبت کمتر نگهداری کنید تا عمر انبارداری بهتر شود و قبل از یک سالگی کاشته شوند. بذر گیاهان پریلا را می توان در اسرع وقت در بهار کاشت و خود به خود خواهد کاشتگرده افشانی کنید.

نهال‌های پریلا را با فاصله ۶ تا ۱۲ اینچ (۳۱-۱۵ سانتی‌متر) از هم در خاکی با زهکشی خوب اما مرطوب و در معرض آفتاب کامل تا نسبی بکارید یا مستقیماً در خاکی با زهکشی خوب بکارید و کمی بپوشانید. بذر شیسو در دمای 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) یا حتی کمی خنک تر به سرعت جوانه می زند.

Perilla Shiso Care

مراقبت از پریلا شیسو به مقدار متوسطی آب نیاز دارد. اگر هوا بسیار گرم و مرطوب است، باید قسمت بالای گیاهان را به عقب برگردانید تا رشد بوته‌های خوش‌طعم‌تر و کم‌تر افزایش یابد.

گلهای نعناع پریلا در حال رشد از ژوئیه تا اکتبر شکوفا می شوند و سفید تا بنفش هستند و به حداکثر ارتفاع 6 اینچ (15 سانتی متر) تا 3 فوت (1 متر) می رسند قبل از اینکه در طول یخبندان آینده بمیرند.. پس از اولین سال رشد گیاهان نعناع پریلا، آنها به راحتی در فصول متوالی خود بذر می شوند.