اطلاعات سیب شکری - درباره رشد درختان سیب شکری بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

بیضی تا تقریباً قلب شکل، پوشیده از رنگ های خاکستری/آبی/سبز پررنگ که از بیرون و داخل تقریباً شبیه فلس به نظر می رسند، بخش هایی از گوشت براق و سفید مایل به کرم با عطری تکان دهنده و دلپذیر. ما در مورد چه چیزی صحبت می کنیم؟ سیب شکر. میوه سیب شکر دقیقا چیست و آیا می توان سیب قندی را در باغ پرورش داد؟ برای اطلاعات بیشتر در مورد رشد درختان سیب شکری، کاربردهای سیب شکری و اطلاعات دیگر، به ادامه مطلب مراجعه کنید.

میوه سیب شکری چیست؟

سیب قند (Annona squamosa) میوه یکی از رایج ترین درختان آنونا است. بسته به جایی که آنها را پیدا می‌کنید، نام‌های زیادی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به شیرینی، سیب کاستارد و سیب کاستارد پوسته‌دار مناسب اشاره کرد.

ارتفاع درخت سیب شکری بین ۱۰ تا ۲۰ فوت (۳ تا ۶ متر) با عادت باز شاخه‌های نامنظم و زیگزاگی متفاوت است. شاخ و برگ متناوب، سبز مات در بالا و سبز کم رنگ در قسمت زیرین است. برگ‌های له شده بوی معطری دارند، گل‌های معطر که ممکن است منفرد یا در دسته‌های 2-4 تایی باشند. آنها سبز مایل به زرد با رنگ داخلی زرد کم رنگ هستند که از ساقه های آویزان بلند ایجاد شده است.

میوه درختان سیب شکری حدود 2 و نیم تا 4 اینچ (6.5-10 سانتی متر) طول دارد. هر بخش میوه به طور معمول حاوی یکدانه های سیاه و قهوه ای تیره به طول ½ اینچ (1.5 سانتی متر) که ممکن است تا 40 عدد در هر سیب شکر وجود داشته باشد. اکثر سیب های شکری دارای پوست سبز هستند، اما نوع قرمز تیره آن محبوبیت زیادی پیدا کرده است. میوه 3-4 ماه پس از گلدهی در بهار می رسد.

اطلاعات سیب شکر

هیچ کس دقیقاً مطمئن نیست که سیب شکر از کجا آمده است، اما معمولاً در مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی، جنوب مکزیک، هند غربی، باهاما و برمودا کشت می شود. کشت در هند بسیار گسترده است و در داخل برزیل بسیار محبوب است. می توان آن را در جامائیکا، پورتوریکو، باربادوس، و در مناطق خشک تر کوئینزلند شمالی، استرالیا در حال رشد وحشی یافت.

احتمالاً کاشفان اسپانیایی دانه‌هایی را از دنیای جدید به فیلیپین آورده‌اند، در حالی که گمان می‌رود پرتغالی‌ها این دانه‌ها را قبل از سال 1590 به جنوب هند آورده‌اند. ' در سال 1955 برای کشت معرفی شد. این دانه دارای دانه های باقی مانده است و طعم کمتری نسبت به سایر ارقام دارد که عمدتاً به عنوان یک محصول جدید رشد می کند.

موارد مصرف سیب شکر

میوه درخت سیب شکری بدون دست خورده می شود و قسمت های گوشتی را از پوست بیرونی جدا می کند و دانه ها را بیرون می دهد. در برخی کشورها، پالپ را فشار می دهند تا دانه ها را از بین ببرند و سپس به بستنی اضافه می کنند یا با شیر ترکیب می کنند تا یک نوشیدنی با طراوت به دست آید. سیب های قندی هرگز به صورت پخته استفاده نمی شوند.

دانه های سیب شکر سمی هستند، برگ ها و پوست آن نیز سمی هستند. در واقع پودر دانه ها یا میوه های خشک به عنوان سم و حشره کش ماهی در هند مورد استفاده قرار گرفته اند. یک خمیر دانههمچنین برای از بین بردن شپش افراد روی پوست سر چسبانده شده است. روغن به دست آمده از دانه ها نیز به عنوان آفت کش استفاده شده است. برعکس، روغن برگ های سیب شکر سابقه استفاده در عطرها را دارد.

در هند، برگهای له شده را برای درمان هیستری و غش خرناس می کنند و به صورت موضعی روی زخم ها می مالند. جوشانده برگ در سرتاسر مناطق گرمسیری آمریکا برای درمان بسیاری از علائم مانند میوه استفاده می شود.

آیا می توانید درختان سیب شکری پرورش دهید؟

سیب شکر به آب و هوای گرمسیری تا نزدیک به گرمسیری (73-94 درجه فارنهایت یا 22-34 درجه سانتیگراد) نیاز دارد و برای اکثر مناطق ایالات متحده به استثنای برخی از مناطق فلوریدا مناسب نیست. به سرما تا 27 درجه فارنهایت (2- درجه سانتیگراد) مقاوم هستند. آنها در مناطق خشک رشد می کنند، به جز در زمان گرده افشانی که به نظر می رسد رطوبت زیاد جو عامل مهمی است.

پس آیا می توانید یک درخت سیب شکری پرورش دهید؟ اگر در آن محدوده اوج قرار دارید، بله. همچنین، درختان سیب شکر در ظروف در گلخانه ها به خوبی عمل می کنند. درختان در انواع خاک ها خوب عمل می کنند، به شرطی که زهکشی خوبی داشته باشند.

هنگام رشد درختان سیب شکری، تکثیر عموماً از طریق بذرهایی است که ممکن است 30 روز یا بیشتر طول بکشد تا جوانه بزنند. برای تسریع جوانه زنی، بذرها را خشک کنید یا 3 روز قبل از کاشت آنها را خیس کنید.

اگر در یک منطقه گرمسیری زندگی می کنید و می خواهید سیب های شکر خود را در خاک بکارید، آنها را در آفتاب کامل و 15-20 فوت (4.5-6 متر) دورتر از درختان یا ساختمان ها بکارید.

در طول فصل رشد هر 6-4 هفته یکبار درختان جوان را با کود کامل تغذیه کنید. یک لایه مالچ 2 تا 4 اینچی (5 تا 10 سانتی متری) بمالیداطراف درخت تا 6 اینچ (15 سانتی متر) از تنه برای حفظ رطوبت و تنظیم دمای خاک.