مراقبت از سرخس استاغورن - نحوه پرورش سرخس استاغورن در داخل خانه و باغ

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

سرخس استاغورن (Platycerium spp.) ظاهری خارج از این دنیا دارند. این گیاهان دو نوع برگ دارند که یکی از آنها شبیه شاخ یک گیاهخوار بزرگ است. گیاهان در فضای باز در مکان های فصل گرم و در مکان های سرپوشیده رشد می کنند. سوار یا در یک سبد نحوه رشد یک سرخس نر است، زیرا آنها اپی فیتی هستند و عموماً در درختان رشد می کنند. مراقبت از سرخس استاگرن بر نظارت دقیق نور، دما و رطوبت متکی است.

اطلاعات سرخس استاغورن

17 گونه مختلف از سرخس نر (Platycerium alcicorne) وجود دارد که علاوه بر سرخس معمولی، نام‌های رایج دیگری نیز دارد که شامل سرخس خروس و گوش آنتلوپ می‌شود. هر کدام دارای شاخ و برگ شاخ مانند و همچنین یک برگ صاف و پایه است. برگ های صاف نابارور هستند و با افزایش سن قهوه ای و کاغذی می شوند. آنها روی یک سطح نصب همپوشانی دارند و ثبات را برای سرخس فراهم می کنند. بسته به نوع سرخس، برگ های برگ ممکن است آویزان شوند یا صاف باشند.

سرخس استاغورن اسپورهایی را به عنوان اندام‌های تولید مثلی تولید می‌کند که در لبه‌های شاخه‌های لوبدار و از نوع شاخ قرار دارند. آنها گل نمی گیرند و به طور کلی ریشه در خاک ندارند.

چگونه یک سرخس استاغورن پرورش دهیم

پرورش سرخس نر آسان است. اگر به پایین بیایندنور متوسط و رطوبت متوسط، رشد خواهند کرد. در واقع، چه در داخل خانه و چه در خارج از خانه پرورش داده شود، هنگام پرورش سرخس های گیاهی، رطوبت متوسط و محیطی غنی از هوموس را فراهم می کند. گیاهان در فضای باز باید در سایه جزئی یا شرایط کم نور برای بهترین رشد قرار گیرند، در حالی که گیاهان داخلی به نور غیر مستقیم روشن نیاز دارند.

سرخس استاغورن معمولاً به صورت سوار بر تکه چوب یا در یک سبد پرورش داده می شود. آنها به تپه کوچکی از ذغال سنگ نارس، کمپوست یا مواد آلی دیگری که در زیر گیاه انباشته شده است نیاز دارند. گیاه را با جوراب شلواری یا نوارهای گیاهی روی محیط رشد ببندید.

پرورش سرخس استاغورن از توله ها

با گذشت زمان سرخس توله هایی تولید می کند که اطراف گیاه اصلی را پر می کنند. سرخس‌ها مانند اکثر گیاهان دانه تولید نمی‌کنند، بنابراین بهترین راه برای شروع یک سرخس جدید از توله‌های آن است. از یک چاقوی تیز و استریل برای جدا کردن توله از گیاه مادر استفاده کنید. انتهای برش را در خزه اسفاگنوم مرطوب بپیچید و آن را روی یک تکه چوب یا پوست شل ببندید. همان مراقبت از سرخس اصیل را که برای سرخس بالغ انجام می دهید، انجام دهید.

مراقبت از سرخس استاغورن

مراقبت از سرخس های نر به کنترل دقیق رطوبت، نور و دما بستگی دارد. سرخس ها می توانند سال ها با مراقبت خوب زندگی کنند و در زیستگاه طبیعی خود چندین صد پوند وزن خواهند داشت. سرخس‌های خانگی معمولاً کوچک‌تر هستند، اما می‌توانند برای چندین دهه در خانواده باشند.

مراقبت خوب از سرخس نر نیاز به آبیاری مکرر دارد، اما اجازه دهید محیط گیاه در این بین خشک شود.

آنها را یک بار در ماه با کود جیره ای 1:1:1 رقیق شده در آب کود دهید.

گیاه مستعد ابتلا بهلکه سیاه که یک بیماری قارچی است. روی شاخ و برگ آبیاری نکنید و رطوبت را در داخل خانه به حداقل برسانید تا از ایجاد هاگ های مخدوش جلوگیری کنید.