رشد نارانجیلا: با شرایط رشد نارانجیلا آشنا شوید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

یک گیاه و میوه عجیب و غریب به خودی خود، نارانجیلا (Solanum quitoense) یک گیاه جالب برای کسانی است که مایل به کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن هستند یا حتی می خواهند آن را پرورش دهند. برای اطلاعات در حال رشد نارانجیلا و موارد دیگر به خواندن ادامه دهید.

اطلاعات رشد نارانجیلا

"میوه طلایی رشته کوه های آند" گیاهان نارانجیلا بوته های علفی با عادت انتشار هستند که معمولا در سرتاسر آمریکای مرکزی و جنوبی یافت می شوند. گیاهان نارنجیلا در حال رشد وحشی خاردار هستند در حالی که گونه های کشت شده بدون خار هستند و هر دو نوع دارای ساقه های ضخیم هستند که با بالغ شدن گیاه چوبی می شوند.

شاخ و برگ نارانجیلا از برگهای 2 فوتی (61 سانتی متری) به شکل قلب تشکیل شده است که نرم و پشمی هستند. هنگامی که جوان هستند، برگ ها با کرک های بنفش درخشان پوشیده می شوند. خوشه های گل معطر از گیاهان نارانجیلا با پنج گلبرگ بالایی سفید که در زیر آنها به رنگ موی ارغوانی در می آیند به وجود می آیند. میوه به‌دست‌آمده با موهای قهوه‌ای پوشیده شده است که به راحتی ساییده می‌شوند تا نمای بیرونی نارنجی روشن را نشان دهند.

در داخل میوه نارانجیلا، بخش های آبدار سبز تا زرد با دیواره های غشایی از هم جدا می شوند. طعم میوه شبیه ترکیب خوشمزه آناناس و لیمو است و با دانه های خوراکی فلفل می شود.

این گرمسیری تا نیمه گرمسیریاین گیاه چند ساله در خانواده Solanaceae (Nightshade) زندگی می کند و اعتقاد بر این است که بومی پرو، اکوادور و جنوب کلمبیا است. گیاهان نارانجیلا برای اولین بار از طریق هدیه ای از دانه ها از کلمبیا در سال 1913 و از اکوادور در سال 1914 به ایالات متحده معرفی شدند. نمایشگاه جهانی نیویورک در سال 1939 با نمایشگاه میوه نارانجیلا و 1500 گالن آب میوه واقعاً علاقه زیادی ایجاد کرد. نمونه برداری شود.

نه تنها میوه نارانجیلا را به عنوان یک نوشیدنی (لولو) آب می کنند و می نوشند، بلکه از این میوه (شامل دانه ها) در شربت های مختلف، بستنی ها، غذاهای بومی و حتی ممکن است به عنوان شراب استفاده شود. میوه را می توان به صورت خام با مالیدن موها و سپس نصف کردن و فشار دادن گوشت آبدار آن در دهان مصرف کرد و پوسته آن را دور انداخت. با این حال، میوه های خوراکی باید کاملا رسیده باشند وگرنه ممکن است کاملا ترش باشند.

شرایط رشد نارانجیلا

سایر اطلاعات رشد نارانجیلا به آب و هوای آن اشاره دارد. اگرچه نارانجیلا یک گونه نیمه گرمسیری است، اما نمی تواند دمای بیش از 85 درجه فارنهایت (29 درجه سانتیگراد) را تحمل کند و در آب و هواهایی با دمای بین 62 تا 66 درجه فارنهایت (17 تا 19 درجه سانتیگراد) و رطوبت بالا شکوفا می شود.

در برابر قرار گرفتن کامل در معرض آفتاب، شرایط رشد نارانجیلا باید در نیمه سایه باشد و در ارتفاعات بالاتر تا 6000 فوت (1829 متر) بالاتر از سطح دریا با بارش به خوبی توزیع می شود. به این دلایل، گیاهان نارانجیلا اغلب در باغ های شمالی به عنوان گیاهان نمونه رشد می کنند، اما در این عرض های جغرافیایی معتدل میوه نمی دهند.

مراقبت از Naranjilla

همراه بادما و آب مورد نیاز آن، مراقبت نارانجیلا نسبت به کاشت در مناطقی که بادهای شدید وجود دارد، هشدار می دهد. گیاهان نارانجیلا در خاک‌های ارگانیک غنی با زهکشی خوب سایه جزئی را دوست دارند، اگرچه نارانجیلا در خاک‌های سنگی با مواد مغذی کمتر و حتی روی سنگ آهک نیز رشد می‌کند.

در نواحی آمریکای لاتین تکثیر نارانجیلا معمولاً از طریق بذر است که ابتدا در یک ناحیه سایه پخش می شود تا کمی تخمیر شود تا موسیلاژ کاهش یابد، سپس شسته شده، در هوا خشک می شود و با قارچ کش گرد و غبار می شود. نارانجیلا را می توان از طریق لایه بندی هوا یا از قلمه های گیاهان بالغ نیز تکثیر کرد.

نهال ها چهار تا پنج ماه پس از پیوند شکوفا می شوند و میوه آن 10 تا 12 ماه پس از کاشت ظاهر می شود و تا سه سال ادامه می یابد. پس از آن، تولید میوه نارانجیلا کاهش می یابد و گیاه دوباره می میرد. گیاهان نارانجیلا سالم در سال اول 100 تا 150 میوه می دهند.