درختان گریان چیست - درختان و درختچه های گریان رایج برای منظره

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

آیا چیزی زیباتر از نمای درخت گریان وجود دارد؟ شاخه های آویزان آنها نت آرامش و آرامش را به باغ می بخشد. درختان کوچک گریان نقاط کانونی عالی برای باغ هستند زیرا ظاهر عجیب و غریب آنها توجه ناظر را به خود جلب می کند. اگر مطمئن نیستید که کدام درختان گریان برای باغ شما مناسب هستند، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم. این مقاله برخی از انواع مختلف درختان گریان برای محوطه سازی را به همراه مزایای آنها مورد بحث قرار می دهد.

درختان گریان چیست؟

درختانی که گریه می کنند شاخه هایی دارند که به سمت زمین آویزان می شوند. آنها اغلب نام گونه یا رقم "Pendula" را به دلیل شاخه های آویزان خود دارند. تعداد بسیار کمی از درختان به طور طبیعی گریه می کنند. گریه عموماً توسط جهشی ایجاد می‌شود که از دانه‌ها درست نمی‌شود.

درختان گریان اغلب به پایه گونه پیوند می زنند زیرا گونه معمولاً قوی تر از جهش است. مراقب باشید که مکنده های ریشه را همانطور که ظاهر می شوند حذف کنید زیرا هر گونه درختی که از مکنده ها رشد می کند می تواند درخت گریان را پشت سر بگذارد. به غیر از کنترل مکنده ها، مراقبت از درختان گریان آسان است زیرا آنها به هرس کمی یا بدون هرس نیاز دارند.

درختان رایج برای محوطه سازی

خواهید یافتبسیاری از انواع مختلف درختان گریان، از جمله درختان برگریز و همیشه سبز، درختان باغچه کوچک و درختان سایه بزرگ، درختان آفتابگیر یا نیمه سایه، و درختان گلدار و میوه دهنده. در اینجا چند درخت و درختچه در حال گریان هستند که باید برای منظره خود در نظر بگیرید:

• توت سفید گریان (Morus alba “Pendula,” ناحیه سختی گیاهی وزارت کشاورزی ایالات متحده 4 تا 8) قد 8 تا 10 فوت (2 تا 3 متر) دارد. درختان ماده دارای گل های سبز کم رنگی هستند که در برابر شاخ و برگ سبز تیره قرار گرفته اند و گل ها با توت های سفید دنبال می شوند. سایبان چتری شکل معمولاً تا سطح زمین رشد می کند. "Pendula" رقم ماده است و نرها "Chaparral" نامیده می شوند. وقتی توت‌ها به زمین می‌افتند، ماده‌ها ممکن است نامرتب باشند.
• Walker Siberian Peabush (Caragana arborescens "Walker," USDA zones 3 تا 8) حدود 6 فوت (1.8 متر) بلند و عرض می کند. برگهای برگریز سرخس مانند در پاییز زرد می شوند و در بهار شکوفه های زرد روشنی دارد. این درخت در خاک فقیر رشد می کند، جایی که خشکی و نمک را تحمل می کند. این نام به خاطر غلاف های سبز کم رنگی است که در اواخر بهار ظاهر می شوند و در تابستان به رنگ قهوه ای بالغ می شوند. از آن به عنوان نمونه یا در حاشیه درختان و بوته ها استفاده کنید.
• بید گریان (Salix babylonica، مناطق 4 تا 9 USDA) تا 50 فوت (15 متر) بلند می شود و تاجی بزرگ و گرد دارد. آنها فضای زیادی را می طلبند، بنابراین فقط برای مناظر بزرگ مناسب هستند. آنها در امتداد سواحل دریاچه ها، نهرها و رودخانه ها یا در هر مکان آفتابی که خاک مرطوب بماند رشد می کنند. بهتر است آنها را دور از خانه خود بکارید.در غیر این صورت، ریشه‌های آن‌ها به دنبال لوله‌های آب شما می‌روند و رشد می‌کنند.
• Camperdown Elm (Ulmus glabra 'Camperdownii')، که نارون چتری یا نارون گریه کننده نیز نامیده می شود، یک قلعه یا مخفیگاه عالی برای کودکان است. شما باید مقداری پاکسازی انجام دهید زیرا دانه های درشت زیادی می ریزد. این درخت مستعد ابتلا به بیماری نارون هلندی است، بنابراین آن را در جایی که بیماری مشکل دارد، نکارید.
• شوکرانی گریان (Larix kaempferi 'Pendula') یک گیاه همیشه سبز گریان و سوزنی با بافت و شخصیت فراوان است. تنها 4 تا 5 فوت (1 تا 1.5 متر) بلند می شود و یک نمونه یا لهجه چمن دوست داشتنی ایجاد می کند. همچنین می توانید از آن به عنوان یک پرچین غیررسمی یا در حاشیه درختچه ها استفاده کنید. شوکران گریان در طول دوره های خشکی نیاز به آبیاری مکرر دارد.
• گیلاس گریان (Prunus subhirtella 'Pendula') این درخت گریان در بهار زمانی که شاخه های آویز با گل های صورتی یا سفید پوشانده می شود بهترین حالت خود را دارد. این یک درخت نمونه برازنده و زیبا برای چمن های جلویی ایجاد می کند. گیلاس های گریان در آفتاب کامل رشد و شکوفه می دهند، اما سایه روشن را تحمل می کنند و به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارند. آنها نیز در طول دوره های خشک به آب اضافی نیاز دارند.