رشد پرنده بهشت در خارج - چگونه از پرندگان بهشت در فضای باز مراقبت کنیم

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

برخی می گویند که شکوفه های گیاه پرنده بهشتی شبیه سر پرندگان استوایی است، اما برخی دیگر می گویند که شبیه پرندگانی با رنگ روشن در پرواز هستند. صرف نظر از این، شرایط ایده آل برای رشد پرنده بهشتی چه در داخل و چه در خارج یکسان است: نور روشن، خاک با زهکشی خوب و آب کافی در طول فصل رشد. برای یادگیری نحوه مراقبت از پرندگان بهشتی در باغ به ادامه مطلب مراجعه کنید.

چگونه از پرندگان بهشتی در بیرون مراقبت کنیم

پرنده بهشتی گیاهی است خوشه ای و همیشه سبز. یک توده بالغ می تواند 5 فوت (1.5 متر) بلند و عرض داشته باشد. برگ های مومی شکل و سبز خاکستری حدود 18 اینچ (45.5 سانتی متر) طول دارند و شبیه برگ های موز هستند. باغبانان به طور خاص به گل‌هایی با رنگ‌های درخشان علاقه دارند که هر کدام دارای سه شاخه نارنجی روشن و سه گلبرگ نیل هستند. این شکوفه ها هستند که به گیاه نام عمومی می دهند.

اگر به دنبال گل های متعدد و ساقه های کوتاه تر در گیاهان پرنده بهشتی خود هستید، سعی کنید پرنده بهشتی را در بیرون و در آفتاب کامل پرورش دهید. آنهایی که در سایه رشد می کنند، شکوفه های بزرگتر اما ساقه های بلندتری دارند.

این گیاه در تمام طول سال در آب و هوای گرمسیری گل تولید می کند. بیشتر گل ها در قسمت های بیرونی توده ها رشد می کنند. سازمان دادنکاشت خود را برای ایجاد فضای گلدهی کافی با فاصله بین گیاهان پرنده بهشتی در فضای باز در حدود 6 فوت (2 متر) از هم.

بهترین شرایط رشد پرنده بهشتی شامل خاک حاصلخیز غنی از محتوای آلی است که به خوبی زهکشی می کند. گیاهان پرنده بهشتی در فضای باز به آب کافی نیاز دارند تا خاک خود را در تمام تابستان مرطوب نگه دارند، اما در ماه های زمستان کمتر.

منطقه رشد پرنده بهشت

رشد پرنده بهشتی در خارج تنها در صورتی امکان پذیر است که شما در مناطق 9 تا 12 USDA زندگی کنید. این گیاه یک افزودنی جذاب به باغچه حیاط خلوت در این مناطق ایجاد می کند و می تواند به عنوان نقطه کانونی در کاشت گل استفاده شود. در مناطق سردتر، گیاه ممکن است زنده بماند، اما جوانه‌های گل در حال رشد ممکن است آسیب ببینند.

در این مناطق رشد می توانید گیاهان پرنده بهشتی را در فضای باز با تقسیم بندی تکثیر کنید. هنگامی که کلوخه دارای پنج یا بیشتر ساقه است، آن را در بهار حفر کنید و ریشه را به قسمت های یک ساقه جدا کنید. هر کدام باید در همان عمق توده اصلی دوباره کاشته شوند.