سبزیجات چند ساله چیست: انواع سبزیجات چند ساله برای باغبانان

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

دلایل مختلفی برای پرورش میوه و سبزیجات خودتان وجود دارد. یکی از دلایلی که برای رشد محصول خود دارید این است که در پول خود صرفه جویی کنید. اکثر ما معمولا فقط سبزیجات یکساله می کاریم که در پایان فصل می میرند و باید سال بعد دوباره کاشته شوند. اگر بخواهید گیاهان سبزی چند ساله بیشتری بکارید، می توانید پول بیشتری پس انداز کنید و همزمان مجموعه سبزیجات خود را گسترش دهید. انواع مختلف سبزیجات چند ساله چیست و چگونه سبزیجات باغی چند ساله را پرورش می دهید؟

سبزیجات چند ساله چیست؟

بسیار خوب، به هر حال سبزیجات چند ساله چیست؟ مانند همه گیاهان چند ساله، سبزیجات چند ساله آنهایی هستند که بیش از دو سال عمر می کنند. کلمه "چند ساله" آنها را از دوسالانه ها و سالانه های کوتاه مدت متمایز می کند.

سبزیجات چند ساله واقعی کمتر از سبزیجات یکساله وجود دارد، اما هنوز مقدار زیادی برای انتخاب وجود دارد. سبزیجات چند ساله با تهیه غذا هم در اوایل و هم در اواخر سال فصل رشد را افزایش می دهند. از آنجایی که آنها در هر فصل برمی گردند، نسبت به سالانه ها بیشتر به شما پول می دهند. آنها همچنین اغلب به مراقبت کمتری نسبت به سالانه نیاز دارند.

چگونه سبزیجات چند ساله پرورش دهیم

چند گیاه سبزی چند ساله به راحتی شناخته شده هستند، مانندبه عنوان ریواس و مارچوبه، اما تعدادی از گیاهان چند ساله جذاب و کمتر شناخته شده وجود دارد که علاوه بر این، منظره باغ را نیز بسیار زیبا می کند. هر گیاه چند ساله یک عادت منحصر به فرد و نیاز کاشت دارد. به عنوان یک قاعده کلی، پس از تاسیس کارخانه، نسبتاً بدون تعمیر و نگهداری است.

برای مثالریواس به دلیل ساقه های قرمز رنگارنگش که بالای آن برگ های بزرگی است که در هوای خنک بهاری رشد می کنند، قابل توجه است. ریواس را در آفتاب کامل و لباس جانبی با کود دامی بکارید تا در تابستان و پاییز کوددهی شود. تاج را در اوایل بهار بکارید، جوانه مرکزی 2 اینچ (5 سانتی متر) زیر خاک و تاج ها 6 فوت (2 متر) از هم فاصله داشته باشند. سال اول رشد را برداشت نکنید. پس از آن، گیاه به مدت شش تا هشت سال رشد می کند، در این مرحله گیاه باید در بهار یا پاییز تقسیم شود.

مانند ریواس، مارچوبه نیز نباید در اولین سال رشد خود برداشت شود. این گیاه چند ساله دیگری است که در هوای سردتر بهار رشد می کند. گیاهان بالغ ممکن است برای 10 تا 15 سال محصول دهند. خاک را قبل از کاشت با یک لایه کمپوست ضخیم 2 اینچ (5 سانتی متر) در یک ترانشه به عمق 6 اینچ (15 سانتی متر) اصلاح کنید. تاج ها را در بهار به عمق 6 تا 8 اینچ (15-20 سانتی متر) و 14 اینچ (36 سانتی متر) از هم بکارید. روی تاج ها را با 3 اینچ (8 سانتی متر) خاک غنی از کمپوست بپوشانید. پر کردن سنگر را در پاییز به پایان برسانید.

انواع دیگر سبزیجات چند ساله

در اینجا برخی از سبزیجات چند ساله کمتر شناخته شده ای که می توانید پرورش دهید آورده شده است:

کنگر فرنگی

یکی دیگر از سبزیجات چند ساله محبوب کنگر کره ای است. نه تنها خوشمزه هستند، بلکه این گیاه بسیار دیدنی است.کنگر فرنگی عضوی از خانواده خار مریم است که اگر جوانه گل خوراکی را روی گیاه بگذارید کاملا مشخص است. آنها به شکل گلهای بنفش پر جنب و جوش مانند خار باز می شوند.

کنگر فرنگی را در آفتاب کامل در خاک مرطوب و با زهکشی خوب که با ۲ اینچ (۵ سانتی متر) کمپوست اصلاح شده است بکارید. این گیاه چند ساله را می توان از تقسیمات ریشه یا بذر رشد داد. به فاصله 24 تا 36 اینچ (61-91 سانتی متر) در ردیف هایی که با فاصله 36 اینچ (91 سانتی متر) از هم قرار دارند بکارید. خاک اطراف گیاهان را در بهار با 1 تا 2 اینچ (2.5-5 سانتی متر) کمپوست اصلاح کنید. کنگر فرنگی را در پاییز برش دهید و با یک لایه 6 اینچی (15 سانتی متری) نی بپوشانید.

سانچوک

سانچوک یا کنگر فرنگی اورشلیم مانند موارد فوق نیست. این گیاه که به دلیل غده های کوچک و شیرین خود رشد می کند، در واقع مربوط به آفتابگردان است و مانند آفتابگردان به دلیل ارتفاع 6 تا 12 فوت (2-4 متر) قابل توجه است! آنها به شدت گسترش می یابند و باید اغلب مهار و رقیق شوند.

گیاهان را مانند سیب زمینی تپه کنید تا تولید و برداشت را پس از اولین یخبندان افزایش دهید. غده ها را مستقیماً در بهار در زمین بکارید.

پیاز ولزی

پیاز ولزی بیشتر به صورت یکساله کاشته می شود، اما می توان آن را به صورت چند ساله نیز کشت کرد. آنها سبزی های ملایم با طعم پیاز تولید می کنند که می توان در طول سال برداشت کرد. از دانه شروع کنید، که به صورت توده ای رشد می کند که می توان آن را در بهار تقسیم کرد.

ترشک فرانسوی

ترشک فرانسوی یک سبزه لیمویی و اسیدی است که به راحتی از دانه رشد می کند و می توان آن را به صورت تازه یا پخته مصرف کرد. پادشاه خوب هنری یک بومی اروپایی است کهرا می توان هم در آفتاب یا هم در سایه کاشت.

شاخه های جوان را می توان در بهار قطع کرد و مانند مارچوبه پخت، در حالی که برگ ها را می توان مانند سبزی ها در اواخر تابستان برداشت و پخت. این گیاه مقاوم به سرما و نگهداری کم است.

کلم چوبی

کلم یا کلم پیچ "عصای راهپیمایی" خاکی که به خوبی بارور شده است را ترجیح می دهد. این گیاه می تواند بسیار بزرگ شود و شبیه درخت خرمایی باریک با برگ هایی است که از اوایل تا اواسط پاییز قابل برداشت است و باید قبل از خوردن پخته شود.

شاخه های بامبو

کنترل شاخه های بامبو می تواند دشوار باشد، اما اگر به درستی مهار شود، انواع خوراکی وجود دارد. همچنین، اگر به برداشت بامبو برای شاخه‌های تردش ادامه دهید، نمی‌توانید خیلی از کنترل آن خارج شوید.

گیاه گزنه

گزنه در واقع علف های هرز رایجی هستند (مانند قاصدک) که سرشار از ویتامین های A و C، آهن، کلسیم، منیزیم و غیره هستند. شاخه‌های جوان طعم ملایمی دارند و می‌توان از آنها به صورت پخته در هر دستور پختی استفاده کرد. برای برداشتن آنها دستکش بپوشید تا نیش نخورید.

دامن

Skirret یک محصول ریشه کم نگهداری است که به سرما مقاوم است و در مناطق مرطوب و سایه دار رشد می کند. این به صورت توده هایی رشد می کند که به راحتی قابل تقسیم هستند، مقاوم به آفات است و گل های آن گرده افشان ها را جذب می کند.

Ramp Alliums

رمپ ها اعضای خوشمزه ای از خانواده پیاز هستند که طعمی شبیه ترکیب پیاز و سیر دارند. اغلب در حال رشد وحشی در کف جنگل یافت می شوند، آنها به راحتی رشد می کنند و می توان پیازها را هر سال در بهار برای خوردن یا کاشت مجدد تقسیم کرد. مواد آلی را قبل از کاشت به چاله اضافه کنید و نگهداری کنیدگیاهان مرطوب هستند.

کرفس آبی

کرفس آبی یک پوشش خاکی خوراکی است که می توان آن را در آفتاب یا سایه پرورش داد. رطوبت را دوست دارد و کلونی های متراکمی را تشکیل می دهد. طعم برگ های خام تا حدودی شبیه ترکیب کرفس و جعفری است. آب کرفس را از پیوند یا بذر شروع کنید.

کله کمانچه سرخس شترمرغ

سر کمانچه های سرخس شترمرغ برای شاخه های جوان حساس در اوایل بهار برداشت می شود. در مناطق سایه دار با خاک مرطوب رشد می کند و ممکن است گسترش یابد. کله کمانچه های خوشمزه باید زمانی برداشت شوند که به صورت حلقه ای محکم و تنها چند اینچ (۸ سانتی متر) قد داشته باشند، سپس حداقل ده دقیقه بپزند تا طعم منحصر به فرد، ترد و آجیلی خود را نشان دهند.