گیاهان سنبل انگور - درباره سنبل های رایج انگور بیاموزید

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

هر سال می دانم که بهار زمانی شروع شده است که شاخ و برگ سبز پیاز سنبل انگور ما از خاک بیرون می زند. و هر سال تعداد بیشتری از شکوفه های زنگوله شکل ظاهر می شوند و چشم انداز را با رنگ آبی درخشان خود فرش می کنند. گونه‌های سنبل انگور زیادی وجود دارد، به تنهایی ۴۰ گونه، که افزوده‌های انعطاف‌پذیری به مناظر منعکس‌کننده آسمان آبی هستند که پایان زمستان را منعکس می‌کنند. بنابراین گیاهان سنبل انگور چیست و چه نوع سنبل انگوری برای باغ شما مناسب است؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب بروید.

درباره گیاهان سنبل انگور

سنبل انگور (Muscari armeniacum) پیازی است چند ساله که در بهار شکوفا می شود. عضوی از خانواده Liliaceae (سوسن) و بومی جنوب شرقی اروپا است. نام رایج آن به دسته‌های کوچک و زنگ‌شکل از گل‌های آبی کبالتی که شبیه خوشه‌های انگور است، می‌باشد. نام گیاه شناسی Muscari از یونانی مشک گرفته شده است و کنایه ای از رایحه شیرین و معطری است که از گل ها منتشر می شود.

اکثر گونه های سنبل انگور در برابر سرما مقاوم هستند، جذب زنبور عسل هستند و به راحتی در مناظر طبیعی می شوند. برخی از افراد این توانایی برای تکثیر را تهاجمی می دانند، اما این زیبایی های کوچک چنین هستندانعطاف پذیر، من فقط آنهایی را که احساس می کنم سرگردان هستند به مناطقی که هیچ کاری ندارند بیرون می کشم. برعکس، یک غرفه عظیم از پیاز سنبل انگور یکی از ویژگی های باغ چشم نواز است. در واقع، یکی از پر عکس‌برداری‌ترین صحنه‌های باغ‌های کوکنهوف در هلند، کاشت متراکم M. armeniacum است که به درستی رودخانه آبی نامیده می‌شود.

سنبل انگور در مناطق USDA 3-9 مقاوم است (به استثنای M. latifolium که در مناطق 2-5 USDA بهترین عملکرد را دارد) و در اکثر خاک‌ها غیرقابل بالش است اما خاک‌های شنی و قلیایی با زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد. آفتاب. این گیاهان کوچک (4-8 اینچ یا 10-20 سانتی متر ارتفاع) یک تا سه ساقه گل پر از 20-40 گل در هر ساقه تولید می کنند.

پیازها را در پاییز بکارید، آنها را در عمق 3-4 اینچ (7.5-10 سانتی متر) و 2 اینچ (5 سانتی متر) از هم قرار دهید. گنجاندن پودر استخوان در زمان کاشت و دوباره پس از شکوفایی باعث بهبود سلامت کلی گیاهان می شود. در طول رشد فعال و گلدهی به خوبی آبیاری کنید و زمانی که شاخ و برگ شروع به از بین رفتن کرد آن را کاهش دهید.

انواع سنبل انگور

شایع ترین گونه های سنبل انگور گونه های M. armeniacum و M. botryoides هستند.

M. armeniacum به دلیل قدرت و اندازه شکوفه های بزرگتر مورد علاقه است، در حالی که M. botryoides به عنوان مقاوم ترین به سرما در میان سنبل ها مطلوب است و شامل: است.

• "آلبوم" که دارای یک گل سفید است
• «سنبله آبی،» با شکوفه‌های آبی دوتایی
• "آفرینش فانتزی"، همچنین با گل‌های آبی دوتایی که ممکن است با افزایش سن شکوفه‌ها با رنگ سبز رنگ آمیزی شود
• "صاف تر،" با شکوفه های آبی ماندگارتر
• «سوپراستار،» با گل‌های آبی پررنگ با رنگ آمیزیسفید

علاوه بر این سنبل های معمولی انگور، تعدادی گونه دیگر نیز وجود دارد.

• M. azureum یک شکوفه آبی درخشان 4 تا 6 اینچی (10-15 سانتی متر) است. یک رقم سفید به نام آلبا نیز وجود دارد.
• M. comosum به دلیل شکل ستون شکوفه های آن، سنبل منگوله نیز نامیده می شود. این رقم بزرگتر به 8-12 اینچ (20-30 سانتی متر) رشد می کند و شکوفه هایی به رنگ قهوه ای مایل به ارغوانی تولید می کند.
• M. latifolium تا حدود یک فوت (30 سانتی متر) ارتفاع خواهد داشت و بومی جنگل های کاج ترکیه است. گلهای تک برگ و دو رنگ آبی کم رنگ در بالا و گلچه های آبی تیره سیاه در پایین ستون گل تولید می کند.
• M. plumosum یا سنبل پر، دارای گل‌های آبی مایل به ارغوانی است که بسیار شبیه به یک پر پردار است.

هر گونه سنبل انگور را که انتخاب کنید، در اوایل بهار، رنگی زیبا به باغی که در غیر این صورت هنوز کسل کننده است اضافه می کند. اگر به آنها اجازه دهید تکثیر شوند، سالهای متوالی فرشی آبی به ارمغان می آورد و به خصوص زمانی که اجازه داده شود در زیر درختان و درختچه ها طبیعی شوند، بسیار خوب است. سنبل‌های انگور نیز گل‌های بریده دوست‌داشتنی می‌سازند و پیازهایی هستند که به راحتی می‌توان آنها را در داخل خانه برای شکوفه‌های رنگارنگ زودتر مجبور کرد.