پوسیدگی قارچ در درختان گیلاس - نحوه درمان گیلاس با پوسیدگی ریشه آرمیلاریا

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

پوسیدگی آرمیلاریا گیلاس توسط آرمیلاریا ملئا ایجاد می شود، قارچی که اغلب به نام پوسیدگی قارچ، قارچ ریشه بلوط یا قارچ عسل شناخته می شود. با این حال، هیچ چیز شیرینی در مورد این بیماری مخرب ناشی از خاک، که درختان گیلاس و سایر باغات میوه هسته دار را در سراسر آمریکای شمالی تحت تاثیر قرار می دهد، وجود ندارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد پوسیدگی قارچ در درختان گیلاس به ادامه مطلب مراجعه کنید.

گیلاس با پوسیدگی ریشه آرمیلاریا

پوسیدگی آرمیلاریا گیلاس می تواند سال ها در زمین زندگی کند، اغلب روی ریشه های پوسیده. کلنی های در حال رشد قارچ می توانند قبل از اینکه علائمی در بالای زمین قابل مشاهده باشند، در زیر زمین وجود داشته باشند.

پوسیدگی قارچ گیلاس اغلب زمانی به درختان جدید منتقل می شود که باغبان ناخودآگاه درختانی را در خاک آلوده کاشت. هنگامی که درختی آلوده می شود، از طریق ریشه به درختان همسایه سرایت می کند، حتی اگر درخت مرده باشد.

علائم پوسیدگی ریشه آرمیلاریا در گیلاس

تشخیص گیلاس با پوسیدگی ریشه آرمیلاریا در اوایل ممکن است دشوار باشد، اما اغلب پوسیدگی آرمیلاریا گیلاس در ابتدا خود را در برگهای کوچک و زرد شده و رشد متوقف می کند و اغلب با مرگ ناگهانی درخت در اواسط تابستان دنبال می شود.

ریشه های آلوده اغلب لایه های ضخیم سفید را نشان می دهندیا قارچ مایل به زرد روی ریشه‌ها و بین چوب و پوست درخت، رشدهای بند ناف قهوه‌ای تیره یا سیاه، معروف به ریزومورف‌ها، دیده می‌شود. علاوه بر این، ممکن است خوشه هایی از قارچ های قهوه ای تیره یا عسلی رنگ را در پایه تنه مشاهده کنید.

Cherry Armillaria Control

اگرچه دانشمندان در حال کار برای توسعه درختان مقاوم به بیماری هستند، در حال حاضر هیچ راهی برای درمان پوسیدگی قارچ در گیلاس وجود ندارد. بخور خاک ممکن است گسترش را کاهش دهد، اما ریشه کن کردن کامل پوسیدگی قارچ در درختان گیلاس بسیار بعید است، به خصوص در خاک مرطوب یا خاک رس.

تنها راه برای جلوگیری از ابتلای این بیماری به درختان گیلاس، پرهیز از کاشت درختان در خاک آلوده است. هنگامی که بیماری ایجاد شد، تنها راه موثر برای جلوگیری از گسترش، حذف کل سیستم ریشه درختان بیمار است.

درختان، کنده ها و ریشه های آلوده باید سوزانده یا دور ریخته شوند به گونه ای که باران بیماری را به خاک غیر آلوده منتقل نکند.