کاربردهای چینی بری - حقایقی در مورد رشد درختان چینی

2024 نویسنده: Chloe Blomfield | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-15 23:53

بومی پاکستان، هند، آسیای جنوب شرقی و استرالیا، اطلاعات درخت چینی به ما می گوید که در سال 1930 به عنوان یک نمونه زینتی به ایالات متحده معرفی شد و برای مدتی، محبوب مناظر طبیعی در جهان شد. جنوب ایالات متحده امروزه درخت چینی به دلیل تمایل به بذردهی مجدد و طبیعی شدن آسان آن چیزی شبیه به آفت تلقی می شود.

Chinaberry چیست؟

Chinaberry عضوی از خانواده ماهاگونی (Meliaceae) است و با نام های "درخت چین" و "غرور هند" نیز شناخته می شود. بنابراین، درخت چینی چیست؟

درختان chinaberry در حال رشد (Melia azedarach) دارای یک زیستگاه پراکنده متراکم هستند که ارتفاع آن بین 30 تا 50 فوت (9-15 متر) و مقاوم در مناطق 7 تا 11 USDA است. درختان چینی در حال رشد به عنوان درختان سایه دار ارزشمند هستند. در زیستگاه بومی خود و دارای شکوفه های بنفش کم رنگ و لوله مانند با رایحه ای بهشتی بسیار شبیه درختان ماگنولیا جنوبی هستند. آنها در مزارع، چمنزارها، کنار جاده ها و در حاشیه مناطق جنگلی یافت می شوند.

میوه به دست آمده، دانه های مرمری، به رنگ زرد روشن در طول ماه های زمستان به تدریج چروک و سفید می شود. این توت ها وقتی به مقدار زیاد خورده شوند برای انسان سمی هستند، اما بسیاری از انواع پرندگان اغلب از پالپ آبدار آن لذت می برند.منجر به رفتار نسبتاً "مست" می شود.

اطلاعات اضافی درخت چاینابری

برگهای درخت چینی در حال رشد، بزرگ، حدود ۱ و نیم فوت (۴۶ سانتی متر) طول، نیزه ای شکل، کمی دندانه دار، سبز تیره در بالا و سبز کم رنگ تر در پایین هستند. این برگها بویی به اندازه گل نمی دهند. در واقع، وقتی خرد می شوند بوی بدی دارند.

درختان چینی‌بری نمونه‌های انعطاف‌پذیری هستند و می‌توانند به دلیل ریختن توت‌ها و برگ‌ها کاملاً کثیف باشند. آنها به راحتی پخش می شوند، در صورت اجازه، و به همین دلیل، به عنوان یک درخت مهاجم در جنوب شرقی ایالات متحده طبقه بندی می شوند. این عضو پرکار ماهون به سرعت رشد می کند اما طول عمر کوتاهی دارد.

مصرف چاینابری

همانطور که در بالا ذکر شد، chinaberry یک درخت سایه با ارزش در مناطق بومی خود به دلیل تاج پوشش بزرگ و گسترده است. استفاده از چاینابری در مناطق جنوب شرقی ایالات متحده فقط برای این ویژگی مورد استفاده قرار گرفته است و معمولاً قبل از دهه 1980 به چشم انداز خانه اضافه می شد. رایج‌ترین گونه‌ای که کاشته می‌شود درخت چتر تگزاس است که طول عمر کمی بیشتر از سایر انگور چینی دارد و شکل گرد و دوست‌داشتنی دارد.

میوه چینی را می توان خشک کرد، رنگ کرد و سپس به عنوان مهره در گردنبند و دستبند قرار داد. در یک زمان از دانه های دروپ به عنوان یک ماده مخدر استفاده می شد. به سمی بودن میوه ها و پرندگان دمدمی مزاج مراجعه کنید.

امروزه، انگور چینی هنوز در مهدکودک ها فروخته می شود، اما کمتر در مناظر استفاده می شود. نه تنها به دلیل عادت متجاوزانه خود تهدیدی برای اکوسیستم طبیعی است، بلکه آشفته ومهمتر از همه، سیستم های ریشه کم عمق تمایل به مسدود کردن زهکشی ها و آسیب به سیستم های سپتیک دارند. درختان چینی در حال رشد اندام های ضعیفی نیز دارند که در هوای سخت به راحتی می شکنند و آشفتگی دیگری ایجاد می کنند.

مراقبت از گیاه چینیبری

اگر، پس از خواندن تمام اطلاعات بالا، به این نتیجه رسیدید که فقط باید یک نمونه از انگور چینی را در باغ خود داشته باشید، یک گیاه تایید شده بدون بیماری را در مهد کودک بخرید.

مراقبت از گیاه چینی بری پس از ایجاد درخت پیچیده نیست. درخت را در آفتاب کامل در هر نوع خاکی در مناطق 7 تا 11 USDA بکارید.

این درخت باید به طور منظم آبیاری شود، اگرچه تا حدودی خشکسالی را تحمل می کند و در طول ماه های زمستان نیازی به آبیاری ندارد.

درخت چینی خود را هرس کنید تا مکنده های ریشه و ساقه را از بین ببرید و تاج پوششی چتر مانند را حفظ کنید.